++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันจันทร์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2552

อยู่ฝ่ายข้างน้อย หรือข้างมาก

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
          ถ้าว่ากันตามหลักการประชาธิปไตยแล้ว ต้องถือเสียงข้างมากเป็นเกณฑ์ตัดสิน

          จิตใจประชาธิปไตยก็อยู่ตรงที่เคารพมติเสียงข้างมากเป็นสำคัญ

          เรื่องของเสียงข้างมากนี้ ืจะต้องมีปัจจัยอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยครับ คำถามก็คือ เป็นเสียงข้างมากของกลุ่มคนที่มีวิจารณญาณสมเหตุสมผลหรือไม่ กลุ่มคนนั้นมีอำนาจพิเศษครอบงำหรือเปล่า

          ถ้าเป็นที่ประชุมของกลุ่มคนที่ไม่เอาการเอางาน มาประชุมเพื่อที่จะเพิ่มยอดการขาย ลดค่าใช้จ่ายของบริษัท เพื่อทำงานให้หนักขึ้น มติที่ประชุมก็ไม่อาจสนองเป้าหมายบริษัทได้

          ถ้าที่ประชุมนั้นได้รับข้อมูลแต่เพียงด้านเดียว มติของที่ประชุมย่อมโน้มเอียงไปในทางที่เอื้อประโยชน์ต่อผู้ให้ข้อมูลนั้น

          ถ้าที่ประชุมได้รับบัญชา จะโดยตรงหรือโดยอ้อมก็ตาม จากผู้ใหญ่ที่ไม่ชอบธรรม มติข้างมากนั้นก็ใช่ว่าจะถูกต้องเสมอไปไม่

          เสียงข้างมาก จึงถือเป็นเกณฑ์ความถูกต้องทุกครั้งไปไม่ได้ สิ่งแวดล้อมที่กล่าวมานี้ เข้ามามีบทบาทด้วย

          ความจริงอย่างหนึ่งก็คือ ทุกคนมีระดับความรับรู้และความเข้าใจที่ต่างกัน ตรงนี้เองครับที่ทำให้ความคิดที่เฉียบแหลมปรากฏออกมา บางทีเสียงๆเดียวที่เอ่ยขึ้นมาในที่ประชุมอย่างเปี่ยมไปด้วยข้อมูลเหตุผล มีน้ำหนักน่าเชื่อถือ ก็สามารถเบี่ยงเบนความเห็นที่ประชุมไปในทิศทางตรงกันข้ามได้

          คนประเภท "ชนะไหน เอาด้วย ช่วยกระพือ" ยังมีอยู่ทั่วไปครับ เสียงข้างมากจึงควรเป็นเสียงที่สะท้อนสัจจะความเป็นจริงอย่างถ่องแท้ ไม่ใช่เฮโลตามกันอย่างปราศจากความยั้งคิด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น