ตัวอย่างจริงเกี่ยวกับเชื้อราในสมอง :
ผมมีเรื่องที่พวกเราควรจะสนใจรู้มาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเชื้อราในสมอง ที่จะเล่าให้พวกเราฟัง
1. เรื่องแรกนั้น เกิดขึ้นกับคุณประสิทธิ์ มูลเมือง ซึ่งสอบได้ไปเป็นนายช่างการบินไทยประจำสถานี DALLAS หรือ DFWOMTG เมื่อสิบกว่าๆปีมาแล้ว คุณประสิทธิ์ ไปอยู่ DALLAS พร้อมครอบครัว โดยมีลูกๆ สามคนเดินทางไป เรียนด้วย คุณประสิทธิ์วางแผนอนาคตของลูกจะต้องอยู่เรียนต่อในอเมริกาหลังจากที่พี่ประสิทธิ์ต้องเดินทางกลับเมื่อครบกำหนดสี่ปี ทำให้พี่ประสิทธิ์ต้องพยายามเก็บเงินเอาไว้ให ้ลูกๆใช้หลังจากที่แกต้องกลับมา ทำให้ต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด
จนกระทั่งหกเดือนก่อนครบกำหนดกลับ พี่ประสิทธิ์ไม่สบายจนต้องเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาล และได้รับการผ่าตัดสมอง เพราะหมอพบว่ามีเชื้อราในสมอง
เมื่อพบเชื้อราหมอฝรั่งจึงต้องหาสาเหตุ และพบว่า พี่ประสิทธิ์ชอบทานบะหมี่อบแห้งทานเกือบทุกวัน โดยสั่งมาจากเมืองไทย บะหมี่อบแห้งนั้น ถ้าเก็บไว้นานจนหมดอายุการเก็บ หรืออาจจะอบไม่ดีพอ เพราะของกินประเภทนี้บ้านเรามีมาก และพวกเราไม่ค่อยสนใจ อายุการเก็บหรือบางครั้งไม่มีบอกด้วย ทำให้มีเชื้อราเกิดขึ้น
ถ้าเรากินไม่บ่อยนักนานๆครั้ง เชื้อราพวกนี้จะถูกทำลายโดยภูมิคุ้มกันของตัวเรา แต่ถ้าทานมากๆหรือทุกวันจะเกิดการสะสมของเชื้อรา และลามขึ้นไปถึงสมองไปทำลายสมองของเรา พี่ประสิทธิ์ยังโชคดีที่ป่วยในอเมริกา หมอฝรั่งทำการผ่าตัดได้ แต่พี่ประสิทธิ์ก็ไม่สามารถทำงานต่อไปได้ ต้องลาออกจากการบินไทย กลับมาอยู่บ้านที่ ฝั่งโขง หน้าสนามบิน ผมรู้จักพี่ประสิทธิ์ดีเพราะเคยเดินทางไปเป็น OM ชั่วคราวที่ DALLAS ช่วงที่พี่เ รายังดีอยู่ถึงสองครั้ง
2 .เรื่องที่สอง เพื่อนบ้านผมเป็นพยาบาล อยู่โรงพยาบาลในต่างจังหวัด และสาเหตุที่เป็นพยาบาลเวลาไม่สบายก็เอายาที่โรงพยาบาลมาทาน จนกระทั่งผมได้ข่าวว่าเธอเสียชีวิตลง
หมอและเพื่อนๆได้ทำการหาสาเหตุของการเสียชีวิตของเธอและพบว่าสาเหตุของการเสียชีวิตนั้นเกิดจากมีเชื้อราในสมอง ทำลายสมองหมด เชื้อรามาจากไหน และก็พบว่าสาเหตุจากเอายาโรงพยาบาลไปทานบ่อยๆเกือบทุกวัน
ทำไมยาจากโรงพยาบาลจึงมีเชื้อรา เพื่อนของผมมีร้านขายยา ตามปกติแล้วจะมีพวก SALE มาติดต่อขายยาให้ตามร้านขายยา หรือโรงพยาบาล ถ้าเป็นโรงพยาบาลก็จะมีการให้เปอร์เซนต์หมอหรือเภสัชผู้สั่งซื้อ ถ้าเป็นร้านค้าก็อาจจะกำหนดลงไปว่าถ้าซื้อจำนวนเท่าไรแล้วจะได้ของแถมหรือถ้ามาก ๆก็จะได้ไปเที่ยวเมืองนอก เพื่อนผมเขาเป็นลูกคนจีนร้านขายยาจึงได้ไปเที่ยวเมืองนอกประจำ โดยยาพวกนี้ เช่นสั่งยาสองแสนบาทก็จะได้ยาราคาเม็ดละประมาณไม่กี่สตางค็มาหลายแสนเม็ด ยาพวกนี้เอามาขายเม็ดละหลายบาท และเพราะสั่งยามาจำนวนมากจึงขายไม่หมด จนหมดอายุก็จะส่งคืนบริษัทยา ได้เงิ นคืนเหมือนกัน
ยาตามโรงพยาบาลสั่งมามากเมื่อหมดอายุจะคืนก็กลัวโดนสอบที่สั่งซื้อมามากก็พยายามใช้ให้หมด หรือบางครั้งยาที่ซื้อมาเป็นยาใกล้หมดอายุหรือหมดอายุแล้วที่คืนมาจากร้านขายยาและนำมาขายต่อราคาถูกให้เปอร์เซนต์โรงพยาบาล ยาพวกนี้หมดอายุจึงมีเชื้อรา กินไปมากๆก็เกิดการสะสมในร่างกายได้เป็นอันตราย
3. เรื่องที่สาม ผมไม่ทานขนมเปี๊ยะมานานแล้วทั้งๆที่สมัยเป็นเด็กชอบทานมาก ขนมเปี๊ยะเป็นขนมที่ส่วนมากแล้วคนจีนจะทำออกมาขายโดยทำจากแป้งและใส้หวานๆพวกฝักบดเชื่อมหรือในปัจจุบันนี้มีการใส่ไส้ไข่แดง หรือไข่เข็มใส่กล่องแดงๆน่ากินวางขายตามร้านทั่วไป หรือตาม ซุปเปอร์ ต่างๆ
ขนมพวกนี้มีอายุการเก็บ โดยที่ส่วนมากแล้วทางโรงงานทำขนมซึ่งเป็นโรงงานแบบครอบครัวเล็กๆจะเอาไปฝากวางขายโดยแบ่งเปอร์เซ็นต์ให้ร้าน หรือ เอาไปส่งให้ร้านขายของพวกขนมไปวางขาย โดยทางโรงงานทำจะเอาขนมมาเปลี่ยนและเก็บขนมที่ขายไม่ได้นานๆกลับไป โดยมากแล้วทางโรงงานจะเลือกเอาขนมที่มองแล้วว่ามีราขึ้นแล้วกลับไป
ข้างบ้านผมมีโรงงาน ทำขนมเปี๊ยะ ที่ผมเห็นประจำคือ เจ้าของโรงงานทีเป็นคนจีนจะเอาขนมที่เก็บมาจากร้านค้ามาขูดเอาหน้าที่มีเชื้อราออกแล้วส่วนทีเหลือ เอาแป้งไปบดใหม่ใส่ปนไปกลับของใหม่ ไส้หวานๆก็เอารวมไปกับของใหม่ไม่ทิ้งไป แล้วทำเป็นขนมใหม่ส่งไปขายต่อไป
พวกเรานั้นถ้าซื้อเอากินมากๆก็อาจจะเป็นอันตรายได้เพราะเชื้อรานั้นติดมากลับขนมด้วย
ที่ผมเขียนมานี้คือสิ่งที่ผมเห็นมาว่าการเกิดเชื้อราที่สมองนั้นเกิดจากการกินอาหารที่มีเชื้อราเข้าไปมากและบ่อยๆจนเกิดการสะสมของเชื้อราขึ้นทำลายประสาทสมอง
พวกเรานั้นทำงานกันตามสถานีต่างๆผมเชื่อได้เลยว่าเกือบทุกคนมีบะหมี่อบแห้งอยู่ประจำบ้านและทานประจำโดยเฉพาะตอนแม่บ้านไม่อยู่เพราะสะดวก และมีรสชาติที่ดีด้วย ผมก็ทานแต่นานๆครั้ง ก่อนจะทานก็นึกถึง พี่ประสิทธิ์ไว้ด้วยก็แล้วกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น