ทำชั่ว..ไม่มีวันหนีพ้น..

บางคนเข้าใจผิดว่า..
ทำชั่วแล้ว..หนีความชั่วได้...หนีความผิดได้..
ต่อให้หนีไปไกลแสนไกล..
ก็ไม่มีวันหนีกฎแห่งกรรมได้..

พระพุทธเจ้าของเราตรัสไว้ว่า...
บุคคลไม่ควรดูหมิ่น ‘บาป’ ว่า..
“บาปมีประมาณน้อย..จักไม่มาถึง.”
แม้หม้อน้ำ..ยังเต็มได้ด้วย..หยาดน้ำที่ตกลง (ทีละหยาด) ได้ฉันใด..
ชนพาล..เมื่อสั่งสมบาปแม้ทีละน้อย ๆ
ย่อมเต็มด้วยบาปได้...ฉันนั้น..

และบุคคลไม่ควรดูหมิ่น ‘บุญ’ ว่า..
“นิดหน่อย..จักไม่มาถึง”
แม้หม้อน้ำ..ยังเต็มได้..ด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมา (ทีละหยาด ๆ )ได้ฉันใด...
ชนผู้มีปัญญา..สั่งสมบุญแม้ที่ละน้อย ๆ..
ย่อมเต็มด้วยบุญได้..ฉันนั้น..

ขอให้ทุกท่านเข้าใจเถอะว่า..
คนที่ทำกรรมชั่วไว้..
หนีไปแล้ว..ในอากาศ..
ก็ไม่มีวันหนีพ้น...จากความชั่วได้...

หนีไปในท่ามกลางมหาสมุทร..
ก็ไม่มีวันหนีพ้น..จากความชั่วได้...

หนีไปตามซอกภูเขา..
ก็ไม่มีวันหนีพ้น..จากความชั่วได้...

เพราะถ้าเขาอยู่บนพื้นแผ่นดินไม่ว่าในประเทศใดก็ตาม..
แผ่นดินหรือประเทศที่ชื่อว่า...
จะพึงหนีพ้น..จากกรรมชั่ว...นั้น ๆ ไม่มีในโลก..

จะหนีความชั่วไปให้ไกลแสนไกล..
ก็ไม่มีวันหนีพ้นได้..
การหนีกฎแห่งกรรม...ไม่มีวันหนีพ้นอย่างแน่นอน..

ทำดีได้ดี..............ดีให้ผล...
ทำชั่วได้ชั่ว...........ผลชั่วตอบสนอง...
ไม่มีใครหนีพ้น.......กฎแห่งกรรม...
จงเชื่อมั่น.............ผลกรรมดี – ชั่ว...ที่ตัวทำ ฯ

จาก ลานธรรมจักร