จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
การรับสมัครคัดเลือกพนักงานเข้าทำงานไม่ใช่ปัญหาใหญ่นัก
สิ่งที่หนักใจกว่าก็คือ การไล่พนักงานออก
ไม่ว่าพนักงานผู้นั้นจะมีความผิดหรือไม่มีความผิดก็
ตาม หากต้องไล่ออก ผู้บริหารจะรู้สึกไม่สบายใจเลย
เพราะนั่นหมายถึงความกระทบกระเทือนใจ
หมายถึงการตกงานอย่างน้อยก็ระยะหนึ่ง หมายถึงทะเบียน
ประวัติที่ถูกบันทึกลงไปแล้วว่าเคยถูกไล่ออก
ทำอย่างไรดีครับ ถ้าต้องพบเหตุการณ์เช่นนี้ ต่อไปนี้คือข้อแนะนำที่ควรทำได้
ต้องบอกพนักงานคนนั้นว่า การไล่ออกนี้เป็นมติที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้อีกแล้ว
พร้อมกับการบอกกล่าวเช่นนั้น คือการอธิบายเหตุผลของบริษัทให้แจ่มชัดว่า
บริษัทมีความจำเป็นต้องเลิกจ้างด้วยสาเหตุต่อไปนี้ มีอะไรบ้างก็ว่าไป
เขาควรมีเวลานานพอที่จะหางานใหม่ได้
หรือต้องจ่ายค่าชดเชยพอที่เขาจะอยู่ได้นานพอที่จะหางานทำใหม่ได้
บริษัทต้องจ่ายสิทธิประโยชน์ต่างๆที่เขาพึงจะได้รับ เช่น เงินค่าชดเชย
เงินสะสม เงินโบนัส จ่ายเต็มจำนวนตามสิทธิ อย่างให้มีข้อข้องใจ
อย่าให้มีการโต้
แย้งได้ และจ่ายทันที เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้
ถ้าเป็นไปได้ ช่วยหางานใหม่ให้กับพนักงานผู้นั้นได้จะเป็นบุญอย่างมาก
หรืออย่างน้อยแนะนำให้ไปสมัครงานที่ไหน แนบนามบัตรไปด้วยก็ดี ถ้าสามารถจะ
ทำได้โดยผู้บริหารไม่เสื่อมเสีย
นี่คือวิธีการไล่พนักงานออกที่ละมุนละไม ไม่ก่อเกิดแรงสะเทือนใจมากเกินไป
และสะท้อนถึงจิตใจที่อย่างน้อยก็เคารพในคุณค่าของความเป็นมนุษย์ของ
พนักงานผู้นั้น
ลองพิจารณาดูนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น