จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
ทุกคนมีจุดอ่อน จดแข็งด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
ผู้จัดการที่มองแต่จุดอ่อนของลูกน้อง
ทำให้ไม่อาจหยิบเอาจุดแข็งของลูกน้องมาก่อประโยชน์ให้กับบริษัทได้
พนักงานคนหนึ่ง จับให้ทำงานนั่งโต๊ะ แล้วทำงานอะไรไม่ได้
ไม่อาจมีบทบาทอะไรต่อองค์กรนั้น
ครั้นเมื่อปล่อยให้เขาออกไปพบปะลูกค้าทำหน้าที่ขายกลับสามารถทำตัวเลขขายได้ทะลุเป้าอย่างน่าแปลกใจ
นักบัญชีคนหนึ่ง เป็นคนที่เข้ากับพนักงานคนอื่นๆไม่ได้
เพราะอารมณ์บูดตลอดเวลา ลองจัดห้องทำงานให้เฉพาะตัวเขา
ไม่ให้ใครเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้
ก็จะทำให้เขาก่อบทบาทที่เป็นคุณต่อบริษัทได้ ปัญหาการเข้ากับคนอื่น
กลายเป็นเรื่องเล็กน้อยลงไป
นักออกแบบและคิดถ้อยคำโฆษณา หรือที่เรียกภาษาอังกฤษว่า ครีเอทีฟ
ถ้าเขามีผลงานดีมาก
แต่เป็นคนขาดระเบียบในเรื่องข้าวของเครื่องใช้และมาสายเป็นประจำ
ก็ลองเสนอเงื่อนไขใหม่ แทนที่จะเป็นพนักงานประจำ
ก็ให้เป็นพนักงานที่รับงานเหมาเป็นรายชิ้น ให้ทำงานอยู่กับบ้านก็ได้
นักบริหารที่เก่ง จะไม่ตั้งคำถามว่า "เขาจะเข้ากับผมได้ไหม " แต่จะพูดว่า
"เขาจะทำประโยชน์อะไรให้แก่เราได้บ้าง" เขาจะไม่ถามว่า
"เขาทำอะไรไม่ได้บ้าง" แต่เขาจะถามว่า "เขาจะทำอะไรที่เป็นเยี่ยมได้บ้าง"
ในการจัดการ นักบริหารจึงต้องมีความสันทัดอย่างหนึ่ง คือ
มีความสามารถในการระดมคนที่มีจุดแข็งในแต่ละด้านมาใช้ให้ก่อประโยชน์ได้สูงสุด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น