จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
มีผู้จัดการขายที่ไม่ยอมออกตลาด
ปล่อยให้การออกตลาดเป็นหน้าที่ของพนักงานขายเท่านั้น
มีกรรมการผู้จัดการที่นั่งอยู่แต่ในห้องปรับอากาศของตนเอง
จะพบก็แต่ผู้บังคับบัญชาชั้นถัดลงไปเท่านั้น และวิธีที่จะพบกันก็คือ
เรียกเข้ามาพบในห้อง ไม่เคย
เดินไปหาลูกน้องที่โต๊ะทำงานของลูกน้อง
มีผู้จัดการโรงงานที่ไม่ยอมออกจากห้องทำงานของตัวเองไปดูการทำงานของคนและเครื่องจักรในบริเวณโรงงาน
นี่คือการทำงานของคนประเภทหนึ่งซึ่งสามารถคาดการณ์ได้ล่วงหน้า
การตัดสินใจของเขาจะผิดพลาดได้ง่าย
เพราะเป็นการตัดสินใจด้วยการนั่งเทียนคิดเอา
เอง ด้วยการรับฟังแต่คำรายงานเท่านั้น
ซึ่งถึงแม้จะเป็นคนที่เก่งกาจเพียงไร ก็มีโอกาสพลาดได้
บริษัทหนึ่ง มียอดขายสินค้าสองเดือนมานี้ตกต่ำกว่า 6 เดือนก่อนถึง 50
เปอร์เซ็นต์ สาเหตุที่รายงานมาจากฝ่ายขายก็คือ
เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ผู้
จัดการฝ่ายขายก็เชื่อเช่นนั้นโดยไม่ยอมออกไปดูตลาด
กรรมการผู้จัดการออกลุยตลาดเองทั้งกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด
ไปพบไปคุยกับผู้แทนจำหน่ายจึงพบ
ว่า หนึ่ง มีข่าวลือที่ไม่เป็นผลดีต่อสินค้าตนเอง สอง
มีสินค้าของคู่แข่งออกใหม่ที่ตัดราคาและให้เครดิตระยะยาว
เมื่อพบสาเหตุเช่นนี้ ก็จัดการหาวิธีแก้ไข
จำเป็นต้องทุ่มงบประมาณโฆษณาลงไปอีกจำนวนหนึ่งเพื่อทำความเข้าใจกับผู้ใช้และเน้นคุณภาพ
พร้อมทั้งผ่อน
ปรนระบบการชำระเงินกับผู้แทนจำหน่าย
ผลก็คือ ในเดือนต่อมา ยอดขายเพิ่มขึ้นอีก 25 เปอร์เซ็นต์
มีนักบริหารจำนวนหนึ่งที่กางเกงติดกาวลุกจากเก้าอี้ไม่ได้
และก็พอใจที่จะอยู่ในสภาพเช่นนั้น
ถ้าจะเปรียบก็เหมือนแม่ทัพที่ไม่ยอมตรวจแนวรบ ในที่สุดก็ถูก
ข้าศึกบุกจู่โจมถึงที่ได้
เป็นแม่ทัพต้องตรวจแนวรบครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น