กว่าจะเข้าใจ เมื่ออายุเริ่มมากขึ้น...

พออายุเริ่มมากขึ้น ถึงค่อย ๆ เข้าใจ
ใส่นาฬิการาคาสามร้อยหรือสามล้าน เวลาก็ตรงกัน
หิ้วกระเป๋าสามร้อยหรือสามหมื่นในกระเป๋าก็ใส่เงินได้เหมือนๆกัน
ดื่มเหล้าสามสิบหรือสามพันเวลาอาเจียน
ก็เหมือนกัน...อยู่บ้านสามสิบวาหรือสามร้อยวาเวลาโดดเดี่ยวก็ไม่ต่างกัน
สักวันหนึ่งคุณจะเข้า
ใจความสุขที่แท้จริงในใจคุณไม่ใช่อยู่ที่สมบัติพัสถาน
สูบบุหรี่สิบบาทหรือ....ร้อยบาทก็เป็นมะเร็งปอด
เหมือนกัน...นั่ง First Class หรือ Economyเวลาเครื่องเกิดอุบัติเหตุก็กลับมาไม่ได้...เช่นกัน.เพราะฉะนั้นคิดให้เข้าใจพอเพียงถึงมีความสุขถาวรสิ่งสำคัญ...ขอแค่มีเพื่อนเก่าๆอยู่ด้วยกัน พูดคุยกัน ไร้สาระบ้าง , หัวเราะกันบ้าง จิปาถะโน่น นี่ นั่น จึงเป็นสิ่งที่มีความสุข...จริงมั้ย มีใครจะปฏิเสธ
บ้าง? แล้ววันนี้คุณ..คิดถึงเพื่อนคนไหน
โทรไป ไลน์ไปเลยค่ะ..อย่ารอช้านะคะ