บทกวีจีน น่าคิด

蒿里行
曹操
关东有义士，兴兵讨群凶。
นอกด่านบูรพาทหารกล้า ยกโยธาปราบเหล่าทมิฬ
初期会盟津，乃心在咸阳。
ชุมพลเริ่ม ‘เมิ่งจิน’ ใจถวิลบุก ‘เสียนหยาง’
军合力不齐，踌躇而雁行。
รวมพลังไม่พร้อมมวล เคลื่อนขบวนรวนเรพลาง
势利使人争，嗣还自相戕。
โลภยั่วคนมัวหมาง ซ้ำยังต่างชิงราญรอน
淮南弟称号，刻玺於北方。
น้องใช้สมญาราช พี่ตรามาศอยู่อุดร
(อ้วนสุดตั้งตัวเป็นฮ่องเต้ที่หวยหนาน อ้วนเสี้ยวสลักราชลัญจกรยู่ภาคเหนือ)
铠甲生虮虱，万姓以死亡。
เกราะกรายเรือดหมัดซอน ราษฎรตายแสนพัน
白骨露於野，千里无鸡鸣。
กระดูกขาวทั่วถิ่น พันโยชน์สิ้นเสียงไก่ขัน
生民百遗一，念之断人肠。
ราษฎร์ร้อยรอดหนึ่งเท่านั้น ให้นึกพรั่นหวั่นวิญญาณ์

กวีโจโฉ สำนวนแปล โชติช่วง นาดอน