++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอาทิตย์ที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

บทกวี นาฏกรรมแห่งค่ำคืน

นาฏกรรมแห่งค่ำคืน

เมื่อวิถีแห่งเมืองไม่ยอมหลับ
คนจึงตื่นขึ้นมารับวิถีเปลี่ยน
ท้องถนนรถยนต์วิ่งวนเวียน
ไฟบ้านช่องส่องแสงเนียนเจียนรุ่งราง

ไฟยอดตึกผนึกแรงบังแสงดาว
บาทวิถีเรื่องราวคนก้าวย่าง
แสวงฝันต่างกันไปในเส้นทาง
ท่ามมุมมืดและสว่างกลางนคร

ชายคนหนึ่งพึ่งกลับจากงานเลี้ยง
สดับเสียงโลกดึกเศร้าสึกกร่อน
เด็กร้องขายพวงมาลัยยังไม่นอน
เดินตะลอนมาบรรจบยืนสบตา

ในความนิ่งภายในกลับไม่นิ่ง
เขาคิดถึงบางสิ่งไกลยิ่งกว่า
กลางถนน เริ่มต้น บทสนทนา
ก่อนสนนราคาพวงมาลัย

อืม มาลัยมีเท่าไหร่น้าเหมาหมด
บอกจะแขวนหน้ารถให้สดใส
หน้าเด็กน้อย ชุ่มชื้นยิ่มชื่นใจ
ยกมือไหว้ผู้อุดหนุน ขอบคุณครับ

เขานึกถึงลูกชายวัยเดียวกัน
ในห้องนอนอุ่นนั้นคงฝันหลับ
ขณะเด็กอีกรายฝันหายลับ
วนอยู่กับบาทวิถีแห่งชีวิต

ไฟเขียว เขาเคลื่อนรถไปตามทาง
ระหว่างแสงวูบไหวไฟวิจิตร
เขาหันมองร่องรอยชีพน้อยนิด
เห็นแต่ความมืดมิดทิศทางนั้น!

นิวรรฒก์ ทองจำปา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น