++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันศุกร์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2553

อารมณ์ขันในดนตรีและศาสนา (๒)

วิลาศ มณีวัต



            ท่านอาจารย์ชื่อดังอีกองค์หนึ่งทางอิสาน คือ ท่านอาจารย์ จวน กุลเชฎโฐ ท่านก็มีอารมณ์ขันร้ายกาจเหมือนกัน สำนักของท่านอยู่บนเขา ที่เรียกกันว่า "ภูทอก" อำเภอบึงกาฬ จังหวัดหนองคาย

            ท่านคิดจะทำสะพานรอบเขา หมออนามัยที่ขอนแก่นจึงได้เชิญสถาปนิกชาวอเมริกันคนหนึ่งมาสำรวจดู นายช่างสถาปนิกชาวอเมริกันได้ขึ้นไปหาท่าน ท่านก็ขอปรึกษาเขาว่า อยากจะทำสะพานรอบเขาตามหน้าผาชันๆว่า "จะทำอย่างไร ขอคุณนายช่างกรุณาแนะวิธีทำให้ด้วย จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง" แล้วท่านก้ได้พาไปสำรวจตามหน้าผาต่างๆ เสร็จจากการสำรวจแล้ว ฝรั่งก็บอกวิธีให้ว่า ต้องทำนั่งร้านเป็นจุดๆ จนรอบเขาก่อนแล้วจึงจะทำได้ งบประมาณก่อสร้าง ๑๑ ล้านบาท จึงจะแล้วเสร็จ
       
            ท่านอาจารย์จวน ถามเขาว่า "ไม่ใช่วิธีทำนั่งร้าน จะอาศัยไม้ ๒ ลำมัดใส่เสาที่ปักไว้แน่น แล้วนั่งเจาะหิน ใส่เสาเรื่อยๆไปไม่ได้หรือ"
           
            ฝรั่งตอบว่า "ไม่ได้หรอก อันตรายมาก เดี๋ยวตกเขาตายกันหมด ถ้าจะต้องทำใช้วิธีนั่งร้านนี่แหละ จะทำวิธีอื่นไม่ได้ เพราะไม่มีหลักสูตร ตามหลักสูตรเขาต้องใช้วิธีนั่งร้านนี้ จะทำนอกหลักสูตรไม่ได้ ไม่มีในตำรา"

            สนทนากันพอสมควร นายช่างอเมริกันก็อำลาไป อยู่มาอีกหลายวัน นายช่างไทยได้ขึ้นไปเที่ยวเขา ได้สนทนาหารือกับท่านอาจารย์จวนเรื่องการก่อสร้างสะพานรอบเขา ท่านได้ขอให้เขาช่วยแนะวิธีทำสะพานรอบเขาให้ เขาก็อธิบายให้ฟังว่า
            "ต้องทำนั่งร้านเป็นจุดๆ ไปรอบเขาครับจึงจะทำได้"

            นายช่างไทยกะงบประมาณว่าต้องหกล้านบาทจึงจะทำสำเร็จ
            ท่านอาจารย์ซักว่า "ใช้วิธีอื่นไม่ต้องทำนั่งร้านไม่ได้หรือ"
            นายช่างตอบว่า
            "ไม่ได้หรอกครับ ไม่มีวิธีอื่นทำได้เลย นอกจากวิธีนี้"
            ท่านอาจารย์บอกเขาไปว่า
            "ที่บอกมานี้ก็เป็นวิธีเดียวกันกับนายช่างฝรั่งคนหนึ่งได้บอกไว้ เขาเป็นชาวอเมริกัน มาอธิบายวิธีทำให้ฟังไม่ผิดกันเลย"

            นายช่างไทยตอบว่า "ผมเรียนมาจากอเมริกา มันก็เป็นวิธีเดียวกันซีครับท่าน"
            ท่านอาจารย์จวนตอบว่า "วิธีที่ท่านแนะนี้อาตมาทำไม่ได้หรอก"
            นายช่างถามว่า "ทำไมจะไม่ได้ ไม้แถวนี้ออกเยอะไป"
            ท่านอาจารย์บอกว่า "ไม้มีเยอะจริง แต่ไม่มีเงินหกล้านจะทำ มีอยู่ล้านเดียวเท่านั้นคุณนายช่างเอย"
            "เงินหนึ่งล้านบาท ท่านอยู่ในป่า ใครที่ไหนเอามาให้ท่าน"
            "อาตมาไม่มีเงินล้านหร็อก... คุณนายช่าง มีแต่ล้านเดียวคือหัวล้าน หัวเดียวเท่านั้น...คุณนายช่างเอย" แล้วท่านก็ลูบศีรษะอันล้านโล่งให้เขาดูประกอบ

            นายช่างหัวเราะในอารมณ์ขันของท่าน แต่แล้วด้วยบารมีอันสูงของท่านอาจารย์ ท่านก็สามารถสร้างสะพานรอบเขาได้สำเร็จ

            ผมได้เคยไปเที่ยวศรีลังกา เห็นสะพานรอบภูเขาแห่งหนึ่งแบบเดียวกับที่ภูทอกไม่ผิดกันเลย แต่ที่ศรีลังกาผู้สร้างสะพานรอบเขาได้สำเร็จนั้น เป็นถึงกษัตริย์ผู้เรืองอำนาจ และมีเงินทองในท้องพระคลังเป็นฟ่อนๆ

            ผมเห็นสะพานรอบเขาที่ศรีลังกาแล้ว ก็อดนึกถึงความเป็นอัจฉริยะและบารมีของท่านอาจารย์จวนเสียมิได้ ท่านมิได้เป็นกษัตริย์ ท่านเป็นเพียงภิกษุธรรมดา แต่ท่านสามารถสร้างสะพานรอบภูเขาได้ ไม่แพ้กษัตริย์แห่งศรีลังกา ใครจะไปเที่ยวลังกา อย่าลืมขอเขาแวะดูภูเขาที่ว่านี้ แล้วท่านจะภูมิใจและศรัทธาในปรีชาญาณของท่านพระอาจารย์จวนเพิ่มขึ้นเป็นเอนกนันต์

           
       
        (อ่านต่อตอนที่ ๓ ตอนจบ)

 ที่มา  ต่วยตูน เดือนมีนาคม ๒๕๓๑ ปีที่ ๑๗ ฉบับที่ ๗  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น