บทกวี "จากใจแม่" ... โดย ... ฉลวย พิพัฒนกุล (ตรัง)

    ลูกเอ๋ย.....
    เจ้าไม่เคยจากถิ่นแผ่นดินนี้
    คราจำเป็นเจ้าไกลจงไปดี
    อย่าได้มีหม่นหมองพบผองภัย

    แม่เกิดมาลำบากตรากตรำนัก
    เพื่อลูกรักอนาคตสุขสดใส
    แม่ลำบากอย่าห่วงเลยดวงใจ
    แม่ทำได้ไม่บ่นเพื่อคนดี

    ยามจะนั่งจะนอนหรือก่อนใช้
    เงินที่ให้เจ้าเห็นอยู่เช่นนี้
    จงคิดถึงคุณค่าทุกนาที
    เป็นเงินที่เปื้อนเหงื่อมาเจือจาน

    จากแรงกายแรงใจขายไปหมด
    มันหยากหยดรดรินบนถิ่นฐาน
    เปลี่ยนเป็นข้าวเป็นปลามาช้านาน
    นั่นแหละจานจากเลือดแม่เหือดลง

    ลูกรัก....
    เจ้าจงหนักแน่นหนาอย่าใหลหลง
    หนักให้เอาเบาให้สู้รู้ให้ตรง
    ให้มั่นคงในวิชา..คุณค่ามี

    สำเร็จแล้วจงรู้กลับสู่บ้าน
    วิชาการช่วยปลดแม่หมดหนี้
    พ่อกับแม่แก่นักพักเสียที       
    เจ้าได้ดีแม่คงได้ตายหลับตา
   

โดย  ฉลวย พิพัฒนกุล (ตรัง)