ผมไปเที่ยวออสเตรียมา 8 วัน เมื่อเร็ว ๆ นี้
เคยไปแล้วก็อยากไปอีก อยากไปทบทวนความรู้สึกว่ายังชอบภูมิประเทศของออสเตรียเหมือนครั้งแรก ๆ ที่เคยไปไหม
เรียกได้ว่าไม่ผิดหวังกับธรรมชาติของออสเตรียเลย ทั้งวิวที่สวยงามสบายตา อาหารอร่อยอิ่มท้อง และอากาศกำลังดี
แต่สิ่งที่ผมอยากจะเล่าต่อไปนี้ อาจจะทำให้ “ใจ” ของทุกคนสวยงามกว่าบรรยากาศที่กล่าวมาแล้วก็ได้
.......เมื่อมาถึงกรุงเวียนนาซึ่งเป็นเมืองใหญ่ที่ทันสมัยหรูหราครบเครื่องแห่งหนึ่งของยุโรป ผมได้ไปเดินเล่นที่ถนนคนเดิน ซึ่งจะมีกิจกรรมที่เรียกว่า Street Entertainer คือมีคนเป็นกลุ่มหรือเดี่ยวไปแสดงกิจกรรมอยู่กลางถนนหรือขอบถนนเพื่อให้คนดู - ฟัง เขาจะมีหมวก หรือกล่องกระดาษวางไว้ให้คนที่เดินไปมาได้หย่อนเงินเหรียญหรือธนบัตรลงไป กิจกรรมแบบนี้พบได้ทั่วไปตามถนนคนเดินในยุโรป
ผมเดินจนเหนื่อยจึงซื้อไอศกรีมมานั่งกินที่เก้าอี้กลางถนน มองไปทางขวามือที่ขอบถนนหน้าห้างใหญ่ เห็นชายวัยหนุ่มใหญ่ รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาธรรมดา แต่งกายธรรมดาแต่สายตาแลดูเหม่อ ๆ มองก็รู้ว่าเป็นคนตาบอด เขากำลังเล่นแอคคอเดียนและร้องเพลงป๊อบย้อนยุคแบบ แนท คิง โคล ด้วยความตั้งใจ
เขาร้องเพลงได้เพราะและตั้งใจมาก แต่ก็ไม่เห็นมีคนสนใจจะฟังหรือหย่อนเงินให้เลย มีแต่คนเดินผ่านไปผ่านมา
หรือเป็นเพราะเขาพิการตาบอด ไม่หล่อ ร้องเพลงย้อนยุค จึงไม่น่าสนใจ ไม่เกิดแรงบันดาลใจให้คนหยุดฟังหรือควักเงินหย่อนใส่กล่องที่เขาวางรอรับอยู่ตรงหน้า
ผมคิดว่าถ้าจะสัมภาษณ์ผู้คนที่เดินไปมาบริเวณนั้น หรือแม้แต่ผู้อ่านในขณะนี้ว่าเขาน่าจะได้รับความสนใจ เห็นใจ
และได้รับการอนุเคราะห์เป็นเศษเงินบ้างไหม
แทบทุกคนคงตอบว่า yes! แต่ไม่เห็นมีใครหย่อนเงินลงไปในกล่องสักคน
ลองถามตัวเองจริงๆ ซิว่า ถ้าเป็นคุณจะหย่อนเศษเงินใหม ?
คนส่วนใหญ่ที่ตอบว่า yes นั้นล้วนมีจิตสำนึกดี (Good Conscious) รู้ว่าสิ่งใดเหมาะควร สิ่งใดดี
ถือได้ว่าเป็นพวกตาใส (หรือเรียกว่า good eyes หรือ good conscious ก็ได้)
แต่ที่ไม่ยอมลงมือทำตามจิตสำนึกที่ดีนั้นถือว่ามีใจบอด (Blind Heart)
ตกลงเราเห็นแต่พวก Good Eyes – Blind Heart เต็มไปหมดในสังคมนี้...จริงหรือ ?
ซึ่งเป็นสังคมที่ ดีแต่พูด – ดีแต่คิด แต่ไม่ลงมือทำตามสิ่งที่คิดดี – พูดดี แล้วนั่นเอง ผมไม่ได้กล่าวหาว่าคนในเวียนนาเป็นพวกตาใส-ใจบอด กันหมดหรอก แต่กำลังจะบอกว่าในสังคมส่วนใหญ่ของโลกขณะนี้ ล้วนตาใส – ใจบอด ทั้งนั้น หรือสังคมนี้มีแต่...
1. คนมุ่งนิพพานกันมาก จึงปล่อย – วาง กันหมด จนขาดความกรุณา – แบ่งปัน
2. คนโกง – กอบโกย ให้ความสำคัญกับกามหรือวัตถุเงินทองกันมากจนขาดความกรุณา – แบ่งปัน
3. คนที่มีจิตสำนึกดี แต่อ่อนแอ รู้ว่าสิ่งใดดีแต่ไม่ลงมือทำ เพราะมีความอ่อนแอของจิตสำนึก
ผมอยากให้มีคนกลุ่มที่สี่เกิดให้มากขึ้น คือป็นพวกปกติธรรมดา ๆที่มีจิตสำนึกดีและแข็งแรงที่ไม่มุ่งหวังนิพพาน โดยมีการปล่อย-วางมากไป จนขาดกรุณา และไม่กอบโกยเห็นแก่ตัวมากไป จนขาดกรุณาเช่นกัน
ถ้ามีคนกลุ่มที่สี่มากขึ้นเราจะได้เห็นคนในสังคมปัจจุบันเป็นพวกที่มีลักษณะตาใส – ใจใส กันมากขึ้น
แม้แต่เป็นพวกตาบอด (พิการทางตาจริง ๆ) แต่ใจใส ก็ยังน่านับถือ
เพราะพวกนี้ล้วนมี“ใจ” ที่งดงาม น่าคารวะในความรู้จักกรุณา-แบ่งปันให้ผู้อื่น
ซึ่งใจของพวกนี้งามกว่าวิวทิวทัศน์ของออสเตรียที่กล่าวถึงเสียอีกครับ
โดย ศ.ดร.นพ.วิทยา นาควัชระ(จิตแพทย์) จากคอลัมน์โลกและชีวิต นสพ.แนวหน้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น