จากหนังสือเรื่อง เหตุเกิด จาก ความรัก ที่มีโอกาสได้อ่านมาเล่าให้ได้อ่านต่อกัน
ชื่อตอน พัฒนาการของความรัก
เพราะความรักไม่มีฉลากบอกว่ามันเป็นอย่างไรเราจึงต้องเรียนรู้กันเอง
หลายคนอาจเข้าใจว่า
ความรักคือการได้ครอบครอง การได้อยู่กับคนที่รัก
มีคนรักมาคอยดูแลและเป็นที่พึ่งพิง
แต่เมื่อได้เรียนรู้จริงๆจะเข้าใจว่า
ความรักคือการให้ หรือการได้ดูแลคนที่เรารัก
ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องได้เค้ามาครอบครอง
แต่ใช่ว่าทุกคนจะเข้าใจถึงความรักที่แท้จริงนี้
คนที่มองว่าความรักคือการให้
ถ้าหากมองไม่เห็นรากของความทุกข์และปัญหาทั้งหมดของความรักจริงๆว่ามันมาจาก “ความเหงา”
ยังอยากที่จะทำอะไรให้เค้าซึ่งถือว่าเป็นการทำเพื่อหวังสิ่งตอบแทนอยู่ เราก็จะยังเป็นทุกข์ำไปเรื่อยๆ
การที่เราอยากมีความรักที่ดี ซึ่ง “ความอยาก” นี้เอง
จะเป็นตัวนำเราไปสู่หลุมกรรมที่เราขุดไว้
รักของเราส่วนใหญ่จึงไม่ใช่รักที่บริสุทธิ์แบบที่จะไม่นำทุกข์มาให้
รักแท้ไม่มีคำว่าเพื่ออะไร
แต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่ต้องการที่จะให้
แต่ให้ด้วย “ความพร้อม” ที่จะให้
ไม่ใช่ ให้เพราะ “ความอยาก” ทำสิ่งต่างๆให้คนที่เรารัก
พอเห็นรากของปัญหาจริงๆว่า
เกิดจาก “ความอยาก” มีตัวตน
เราจะไม่ได้รักแบบอยากได้รักหรืออยากให้
แต่เป็นความรักด้วยความเป็นกลาง
ไม่ได้อยากรักเพื่อตัวฉัน
ไม่ได้อยากให้เพื่อให้สมอยากฉัน
ดั่งคำครูบาอาจารย์ท่านบอกว่า
รักแท้เหมือนธรรมชาติ เช่น ต้นไม้
ใครอยู่ใกล้ก็สัมผัสถึงความสุขได้
เค้าก็ไม่ได้เลือกให้ความสุขใคร ว่าคนนี้คนปลูกฉัน
ฉันให้ความสุขและร่มเย็นมากกว่า
ค่อยๆพัฒนาจิตใจให้เข้าถึงความรัก
ด้วยความเป็นกลาง
เมื่อสร้างเหตุที่ดี คือ จิตใจดี คิดดี พูดดี ทำดี
ถ้ามีคนรัก เราก็รู้จักรักอย่างไม่ทุกข์ได้
เป็นอย่างไรบ้างกับบทความข้างต้น
ค่อยๆพัฒนาความรักและค่อยๆทำความเข้าใจเรื่องความรักนะครับ
สักวันหนึ่งเพื่อนๆจะเข้าใจความรักที่แท้จริง
, _/\_
สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่
http://www.sangtean.com/love/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น