การได้ยิน เป็นผลของกรรม ได้ยินเสียงที่ดี ก็เพราะ กุศลวิบาก คือ กรรมดี
ให้ผล เป็นปัจจัยให้ได้ยินเสียงที่ดี ได้ยินเสียงที่ไมดี่ เพราะ อกุศลกรรมให้ผล
เกิดอกุศลวิบากทางหู ทำให้ได้ยินเสียงที่ไม่ดี แต่ เสียงที่ดี เสียงที่ไม่ดี การ
ได้ยินเสียงที่ดี การได้ยินเสียงที่ไม่ดี ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการชอบ หรือ ไม่ชอบของ
เรา เพราะ การชอบ หรือ ไม่ชอบ เสียงนั้น เป็นอกุศลจิต ที่เป็นเหตุใหม่ ไม่ใช่
เป็นการกำหนดว่า หากชอบเสียงนั้น เสียงนั้นจะเป็นเสียงที่ดี หรือ เป็นการ
ได้ยินเสียงที่ดี ครับ หรือ หากไม่ชอบ เสียงนั้น ก็ไมได้หมายความว่า เสียงนั้น
จะไม่ดีตามที่ชอบ หรือ เป็นการได้ยินเสียงที่ไม่ดี ตามการไม่ชอบ เพราฉะนั้น
เสียงไม่ดี ก็ต้องเป็นสียงที่ไมดี่ เสียงที่ดี ก็ต้องเป็นเสียงที่ดี เปลี่ยนแปลงไม่ได้
หากแต่ว่า เมื่อไม่ชอบในเสียงนั้น ไม่ชอบการได้ยินเสียงนั้น เป็นอกุศลจิตที่เป็น
โทสะ และ เมื่อไม่ชอบเสียงที่ดี มีการชมเชย เสียงดนตรีไพเราะ การไม่ชอบ เป็น
อกุศลทีเป็นโทสะ เป็นอกุศลจิต แต่ เสียงที่ดี การได้ยินก็ไม่เปลี่ยนลักษณะ ก็ยัง
เป็นเสียงที่ดีอยู่ เป็นการได้ยินที่ดี ทีเป็นกุศลวิบกาก จิตที่ไม่ชอบ จึงเป็นอกุศล
จิตแน่นอน ที่เป็นโทสะมูลจิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น