ศิลปะ ปรากฎที่กลางใจ
ศิลปะ เป็นใหญ่อย่างเป็นอยู่
ศิลปะ จากใจสู่ใจรู้
ศิลปะ เชิดชูความเป็นคน
ส่องทิพยธาตุจักรวาล
ส่องสารติสุขสรรพสิ่งกุศล
ส่องศิลธรรมเป็นสากล
ส่องหนทางให้กันแลกัน
โลกกายยาวาหนาคืบนี้
โลกมีจิตมีกำหนดมั่ม
โลกงามความดีเป็นนิรันดร์
โลกสร้างศิลป์สรรค์อมรรตัย
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ประวัติ
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ศิลปินแห่งชาติและกวีซีไรต์
ผู้ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางทั้งในประเทศและต่างประเทศ
มีผลงานวรรณกรรมออกมามากมาย อาทิ คำหยาด , เพียงความเคลื่อนไหว ,
ชักม้าชมเมือง , เขียนแผ่นดิน ,เป็นต้น
นอกจากนั้นยังมีผลงานด้านบทเพลงอีกด้วยโดยเฉพาะในวง "ต้นกล้า" ปัจจุบัน
เนาวรัตน์พงษ์ไพบูลย์ ได้รับการยกย่องอย่างสูงให้เป็น กวีรัตนโกสินทร์
และยังคงทำงานด้านศิลปวัฒนธรรมอย่างสม่ำเสมอ
รังสิต จงฌานสิทโธ (ป่อง ต้นกล้า)
ศิษย์เก่านิติศาสตร์
จากธรรมศาสตร์และสมาชิกวงดนตรีไทยเดิมเพื่อชีวิต "ต้นกล้า"
ช่วงหลังเหตุการณ์14 ตุลาคม 2516
ปัจจุบันยังคงทำงานด้านดนตรีอย่างสม่ำเสมอ โดยมีเครื่องดนตรีประจำกายคือ
ซอ เออร์หู ที่ได้เคยไปร่ำเรียนจากประเทศจีนในอดีด
ชูเกีรติ ฉาไธสง
นักเขียนและนักดนตรี มีผลงานวรรณกรรมรวมเล่มประมาณ 14 เล่ม
และมีอัลบั้มเดี่ยวออกมาแล้ว 5 ชุด โดยมีเพลง "ผิงดาว"
เป็นที่รู้จักในวงกว้าง ปัจจุบันยังคงเล่นดนตรี
และเขียนคอลัมน์ประจำในนิตยสาร หลายแห่ง
นัฐ หาญพานิชย์พันธุ์
นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยรังสิต บุตรชายคนเดียวของ ยี ต้นกล้า หรือ
จันทนา ฟองทะเล อดีตสมาชิกวงต้นกล้าในอดีด
นัฐ เคยเล่นดนตรีในนามวง "คาราวานจูเนียร์" หรือ
"คาราวานน้อย"มาก่อนเครื่องดนตรีที่ถนัดคือ ฟรุต
ส่งใจสู่ใจ
คำร้อง-ทำนอง เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ร่วงมาทุกครานะดาว แต่ดาวไม่เคยหมดฟ้า
สิ้นหวังกี่ครั้งกี่ครา แต่หวังไม่เคยหมดใจ
ผ่านวันและคืนเหน็บหวาว มากมายเรื่องราวแค่ไหน
เจ็บช้ำระกำเท่าใด แต่ใจนี้ยังหยัดยืน
ส่งใจให้มาสู่ใจ ว่าใจไม่เคยเป็นอื่น
ยั่งยืนมั่นคงต่อกัน เพื่อคืนและวันอันแสนดี
สิ้นหวังไม่เคยหมดหวัง ตะวันยังสาดรังสี
ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ ให้แรงให้เราเติบโต
คนทำทาง
คำร้อง-เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ทำนอง-ไทยเดิมโบราณ
ประวัติศาสตร์ อาจมีในหลายด้าน
แต่คนที่ทำงาน ไม่เคยจะเอ่ยออกนาม
คนที่แบกหาม ลุยน้ำลุยโคลนคนที่สรรค์สร้าง
จากป่าเป็นเมือง รุ่งเรืองงามเพียงเวียงวัง
ด้วยเลือดด้วยเนื้อ ของคนทำทาง
ถางทางตั้งต้น ให้คนต่อไป
จากป่าเปลี่ยว เที่ยวไปทุกถิ่น
ดังโบกโบยบิน ผืนดินเป็นถิ่นอาศัย
หนาวเหน็บเจ็บใจ ภัยร้ายนานาชีวาว้าเหว่
เช้าค่ำจำเจ เร่ไปให้คนเดินตาม
ทุกย่างก้าวเขาเหมือนเงาเรืองราม ฝังนามฝังร่างอยู่กลางแผ่นดิน
คนดี
คำร้อง-เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ทำนอง-ป่องต้นกล้า
ฟ้าหมองแผ่นดินร่ำร้องระงม สองมือชูชัยไขว่คว้าเพียงลม
ไขว่คว้าเพียงลมฝากลมแล้งลอย
เวิ้งฟ้า ทุ่งนาป่าเขาดงดอย เขายังคอยไขว่คว้างยังคอย
กับสายลมลอย พัดลอยเลยไกล
เธอมา ท่ามกลางพายุปะทุเถื่อนภัย เพียงสองมือเราจับมือช่วยฉุด
มือร่วมฝ่าไป ข้ามไปให้แรง
คนดีจะมีทุกหนทุกแห่ง หนทางยาวไกลโหดร้ายรุนแรง
โลกนี้มีแรงเพราะแรงคนดี
นางนวล
คำร้อง-เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ทำนอง-ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี
โบกโบยคล้อยบิน บินละลิ่ว ปลิวห่างไกลห่าง
กว่าตะวัน จะสายจะสาง อีกนานแสนนาน
จากวันนั้นมามา ถึงนี่ ปีผ่านวันผ่าน
ดั่งวันวานยังหวานยังหวัง อยู่ในหัวใจ
เจ็บปวดร้าว ร้าวใจรอ รอวันใหม่
ฟ้ากว้างไกล ไกล แสนไกลหา ศรัทธาสองเรา
ประคองคล้อยลอย ลอยเหนือคลื่น ลมเห่ลมเป่า
เจ้านางนวล ร่อนเหเร่หาว อยู่เคียงฟ้าดิน
คำนิยม
ดนตรีดีๆนั้นทำให้จิตสงบเย็น
ซึ่งจะเป็นพลังให้สร้างสรรค์ประโยชน์สุขแก่ส่วนรวมได้
ดนตรีทำให้ชื่นใจ อิ่มใจ และมีกำลังใจ
( เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ )
ศิลปินแห่งชาติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น