จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
นอกเหนือจากการทำงานเพื่อให้ได้เงินมาเป็นปัจจัยในการดำรงชีวิตอยู่
ความต้องการอีกอย่างหนึ่งของคนก็คือ ต้องการความมั่นคงในการทำงาน
ความมั่นคงในที่นี้คือ การมองออกจากตัวเอง คือมองไปที่องค์การที่สังกัด
หลายคนจึงอยากทำราชการ เพราะราชการให้ความรู้สึกที่มั่นคงดี เข้าทำราชการ
ได้เท่ากับฝากชีวิตไว้ได้ ปลดเกษียณก็มีบำนาญเลี้ยงชีพไม่ต้องห่วงอะไร
ถ้าไม่ได้เข้าราชการ ก็ขอให้ได้อยู่รัฐวิสาหกิจที่ดีๆ เช่น
การไฟฟ้าฝ่ายผลิต หรือ การปิโตรเลียมแห่งประเทศไทย
หรือมิฉะนั้นก็ขออยู่บริษัทใหญ่ๆ ที่มีหลัก
ฐานมั่นคง เช่น ปูนซีเมนต์ไทย ธนาคารกรุงเทพ การบินไทย เป็นต้น
เพราะบริษัทเหล่านี้แลดูมั่นคงดี
นี่คือทัศนะที่คนเราฝากความมั่นคงไว้กับองค์การ
เรามามองความมั่นคงกันในแง่มุมใหม่ คือ ความมั่นคงที่เกิดขึ้นในจิตใจของเราเอง
แม้จะอยู่บริษัทเล็กที่สุดก็สามารถมีความมั่นคงได้
ความมั่นคงที่ว่านี้ประกอบด้วย 2 อย่างที่สำคัญ คือ ความสามารถกับคุณธรรม
ใครก็ตามที่สามารถสั่งสมความสามารถในการทำงานไว้มากๆ
และสั่งสมคุณธรรมไวเกำกับการดำเนินชีวิตของตนเอง
ย่อมเท่ากับได้สร้างความมั่นคงใน
การทำงานขึ้นมาโดยอัตโนมัติแล้ว
โดยไม่จำเป็นต้องเข้าไปอยู่ในบริษัทหรือองค์การใหญ่ๆ
แม้บริษัทเจ้าสังกัดของคนๆนั้นจะต้องเลิกกิจการไป ความมั่นคงก็ยังคงอยู่
เพราะคุณภาพชีวิตของคนๆนั้นไม่ยอมให้เขาตกงาน
คนมีคุณสมบัติสองอย่างที่ว่า
ทำงานที่ไหนก็สร้างผลงานใหม่ๆขึ้นมาเป็นผลสำเร็จได้
แม้ไม่มีงานก็สามารถสร้างงานขึ้นมาได้
นี่เองครับ คือ ความมั่นคงในการทำงานที่แท้จริง
ใครจะอ่าน
ตอบลบก็ดีนะ พอดีข้สอบออกเกี่ยวกับความมั่นคง
ตอบลบ