จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
นักบริหารธุรกิจยุคเก่าหลายคนครับที่มีสายตาแคบและสั้น มองไปได้ไม่ไกลจากห้องสี่เหลี่ยมของตนเอง ผูกอยู่กับเวลา 8 ชั่วโมงที่โต๊ะทำงาน หนังสือไม่อ่าน ผู้คนใหม่ๆไม่คบขุดรูอยู่แต่ในสำนักงานของตนเท่านั้น รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
นับเดือน นับปี นับสิบปี ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นเรื่อยมา
นักบริหารยุคใหม่หลายคนครับ ที่ตื่นตาตื่นใจกับสิ่งใหม่เขาเข้าใจความเป็นจริงที่ว่าโลกพัฒนาไปในอัตราเร ่งที่รวดเร็วจนตามไม่ทัน ดังนั้น ยิ่งเรียนรู้ ก็ยิ่งพบว่า ยังมีสิ่งไม่รู้อยู่อีกมหาศาล การหยุดอยู่กับที่แม้เพียงนาทีเดียวก็คือความล้าหลังแล้ว
นักบริหารยุคใหม่ จึงแสวงหาความคิดใหม่ เทคนิควิทยาการใหม่ๆตลอดเวลาด้วยการอ่านหนังสือ ด้วยการเข้าศึกษาอบรม ทำตัวเป็นนักเรียนน้อยในสถาบันการอบรมต่างๆที่มีอยู่ทั่วไป
ด้วยวิธีการเช่นนี้ ทำให้สมองได้มีโอกาสต้อนรับความคิดใหม่
ความคิดใหม่ คือฐานก้าวไปสู่ความก้าวหน้า ทั้งในการงานและส่วนตัว
ความคิดใหม่ ย่อมเปิดให้เห็นถึงมิติในการก้าวเดิน
ความคิดใหม่ ช่วยให้ความใฝ่ฝันต่างๆสดใสกระจ่างขึ้นในความรู้สึกนึกคิด
ความจริงก็คือ นักบริหารและผู้จัดการที่เก่งกล้าสามารถทั้งหลายและสามารถแก้ไขปัญหาเป็นผลส ำเร็จนั้น คือคนที่มีความใคร่รู้เกี่ยวกับความคิดใหม่ๆทั้งสิ้น
สิ่งที่เป็นอุปสรรคขัดขวางความคิดใหม่ๆไม่ใช่อะไรอื่น คือทิฐิมานะในศักดิ์ศรีจอมปลอมของตน ทำให้ไม่กล้าน้อมใจลงไปศึกษาจากคนอื่น จากผู้ที่ด้อยกว่าตนในทางเศรษฐกิจและสังคม ความทะนงตนนี่เองที่หยุดยั้งคนทำให้ก้าวไปข้างหน้าไม่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น