จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
พนักงานมาทำงานสาย ถ้าเป็นเรื่องสุดวิสัย ก็แล้วไปนะครับ แต่ถ้าเป็นเหตุเนื่องจากพนักงานไมพยายามมาให้ทันเวลาก็เป็นเรื่องต้องแก้ไขก ัน รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
มีวิธีการที่น่าลองทำดูครับ
ถ้าเขามาสายจนเป้นนิสัย ลองเรียกมาคุยดู ชี้ให้เห็นว่า ถ้าได้ค่าแรงชั่วโมงละ 60 บาท มาสายวันละ 10 นาที เท่ากับนาทีละบาท มาสายเดือนละ 15 ครั้ง เท่ากับบริษัทต้องสูญเสียเดือนละ 150 บาท ถ้ามาสายในอัตรานี้เดือนละ 20 คน บริษัทต้องเสียเดือนละ 3,000 บาท ผลเสียที่เกิดขึ้นนอกจากบริษัทและตัวพนักงานแล้ว ยังทำให้เพื่อนเขม่นอีกด้วย เพราะเป็นการกินแรงเพื่อน
วิธีพูดคุยเช่นนี้ ถ้ายังไม่ได้ผล ก็ต้องเอาระเบียบข้อบังคับมาใช้กัน ตักเตือนกันเป็นขั้นๆไปตามลำดับ
ข้อสำคัญเวลาจะดำเนินการ ต้องมีข้อมูลมาสายของพนักงานผู้นั้นอยู่ในมือพร้อม ไม่ใช่ตำหนิเอาจากความรู้สึกของตัวเอง ซึ่งพนักงานอาจโต้แย้งได้ ถ้าไม่มีหลักฐานแม่นยำ
สิ่งที่ควรสนใจคือ รายละเอียดของแต่ละคน
สมศักดิ์ ไม่เคยมาสายเลยตลอด 2 ปีที่ผ่านมา เพิ่งมาสายวานนี้ 20 นาที กับสมหมายที่มาสายสัปดาห์ละ 3 ครั้งเป็นประจำ
ทั้งสองคนนี้ต้องพิจารณาต่างกัน สมศักดิ์ย่อมได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่า
ที่สำคัญยิ่งกว่าระเบียบและการพูดจูงใจใดๆทั้งสิ้น ก็คือ การทำตนเป็นตัวอย่างด้วยการมาเช้าเป็นประจำ ถ้าทำได้ ลูกน้องก็จะพากันมาเช้าเองแหละครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น