++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ความรักที่แท้จริงน่ะ คุณรู้ไหม...

.', '

คุณรู้ไหมครับว่าความรักที่แท้จริงมันคืออะไร มันมาจากไหน
มันมีรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง


บอกได้คำเดียวนะครับ ว่าความรักที่แท้จริงนั้นมันอยู่ใกล้ๆตัวเรามากๆ
แต่เรากลับไม่สนใจ หรือใส่ใจมันเลย แต่ว่าเราสามารถรู้ได้ ในซักวันหนึ่ง
รู้ไหมครับว่าวันไหน ก็วันที่เราต้องเสียคนๆนั้นไปอย่างไม่มีวันกลับมาเลย


แต่ผมคงจะไม่รอให้ถึงวันนั้นหรอกนะ
ผมจะบอกพวกคุณก่อนที่พวกคุณจะต้องเสียไป
ผมไม่อยากให้พวกคุณเป็นเหมือนอย่างที่ผมเป็น


รู้นะว่าคิดอะไร ไม่ใช่แฟนคุณหรอกนะ แฟนน่ะตัดไปได้เลยนะ
เพราะมันไม่มีค่ามากพอที่จะทำให้เรารับรู้ได้หรอกนะว่ามันคือรักแท้
หาที่ไหนก็หาได้อ่ะ รักแท้มันไม่ได้หาได้ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ


รักแท้ก็คือ พ่อแม่ ของพวกคุณไง


คนที่คอยห่วงใยคุณ ทำทุกอย่างเพื่อพวกคุณ ดูแล ทำกับข้าว
ซื้อโน่นนี่ให้และที่สำคัญไม่ว่าคุณจะดีหรือไม่ดีเค้าก็ยังรักคุณและให้อภัยคุณเมื่อเวลาที่คุณก้าวพลาด
แต่แฟนไม่ใช่ แฟนทำไม่ได้ เพราะแฟนไม่ใช่รักแท้
และเวลาที่คนเรามีแฟนเนี่ย เคยได้ยินไหมคำนี้
"เธอดีเกินไป","เราเข้ากันไม่ได้","เราเป็นเพื่อนกันเถอะนะ"
ผมว่าเป็นประโยคที่พ่อแม่พวกคุณจะไม่พูดมันออกมาหรอกนะ
แต่ไอ้ที่เรียกว่าแฟนน่ะจะพูด


ผมพูดแค่นี้พวกคุณคงจะเข้าใจกันดีแล้วนะ ก่อนที่จะรักแฟนน่ะ จะมีแฟนน่ะ
ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ให้ดีก่อนนะ ให้เต็มที่ก่อนนะ แล้วค่อยมีแฟนกันนะ


บอกแล้วนะ แฟนหาที่ไหนก็หาได้ เลิกกับแฟนไปก็หาใหม่ได้
แล้วถ้าเป็นพ่อกับแม่หล่ะ ท่านจากเราไป เราไม่มีทางได้กลับคืนมาหรอกนะ
แม้เราจะมีเงินมากมายมหาศาลแต่ก็คงไม่พอที่จะซื้อเวลาเพื่อจะได้อาจหน้าพ่อหรือแม่คุณหรอกนะ
เงินทั้งโลกยังซื้อไม่ได้เลย


ฉะนั้น วันนี้พ่อแม่ยังอยู่กับพวกคุณ แม้ว่าท่านจะดุไปบ้าง
ดูไม่เข้าใจคุณไปบ้าง ดูจะขี้บ่นไปบ้าง แต่ทุกๆสิ่งที่ทำ
ผมเชื่อว่ามันมีความรัก ความห่วงใยปะปนมากับสิ่งที่ท่านทำทุกๆสิ่งนะ
รีบไปทำหน้าที่ลูกที่ดีเถอะนะ ก่อนจะไม่มีโอกาส
ไม่ต้องรีบไปทำหน้าที่แฟนหรอกนะ หากมันรักเราจริงมันต้องรอเราได้
เราน่าจะจัดเรียงลำดับความสำคัญนะ พ่อแม่อันดับ1 แฟนน่ะไว้ก่อนนะ
ไว้หลังๆเลยก็ได้นะ


ผมนะอิจฉาพวกคุณจริงๆนะ ที่มีพ่อแม่อยู่ด้วย มีรักแท้อยู่ใกล้คุณ
แต่คนที่ไม่มีก็ไม่ต้องเสียใจนะครับ
อย่างน้อยคุณก็ยังมีผมเป็นเพื่อนนะครับ ที่ไม่มีพ่อกะแม่เหมือนพวกคุณ


ยามที่เราท้อแท้เรายังมีพ่อแม่คอยปลอบใจ


ยามที่เราไม่มีใครเรายังมีพ่อแม่คอยห่วงหา


ยามที่เราเสียใจไม่มีใครช่วยซับน้ำตา


แต่เราอย่าลืมว่าเรายังมี ...พ่อกะแม่


Story by : pico
Date : 21 September 2004

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น