มันเป็นเรื่องที่ยากนะ กว่าที่คนสองคนที่อยู่คนละที่จะมาพบ
และรู้จักกันจนก่อเกิดขึ้นเป็นความรัก
แต่ว่าการที่จะรักษาความรักนี้ไว้นะสิที่มันยากกว่า
เมื่อประมาณปลายปีที่แล้วผมมีโอกาสได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง
ซึ่งผมไม่เคยคิดว่าจะได้พบกันมาก่อน หากวันนั้นผมมาทำงานช้ากว่าปกติ
หรือว่าแทนที่ผมจะเข้าไปแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในบริษัทเอง
แล้วให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นไปแทน วันนี้ผมก็คงไม่ต้องอกหัก
แต่ผมก็ไม่รู้สึกเสียใจกับการอกหักครั้งนี้หรอกนะ
วันนั้นเป็นวันที่ผมและเพื่อนๆที่ทำงานจะต้องรีบส่งโปรเจคใหม่ให้กันลูกค้า
แต่ว่าเมื่องานมันรีบก็ย่อมเกิดปัญหาขึ้นเป็นธรรมดา
ผมเข้ามาที่บริษัทเร็วกว่าปกติ
ทั้งๆที่เพื่อนของผมก็ยยังดูแลรับผิดชอบในส่วนนั้นอยู่แท้ๆ
แล้วสิ่งที่ผมได้รับมาหลังจากที่จัดการกับปัญหานั้นเสร็จ
มันคือกระดาษแผ่นเล็กที่ไม่ได้มีข้อความหวานๆลายมือสวยๆชวนอ่านมากนัก
เป็นเพียงแค่ตัวเลข 9 ตัว และชื่อของใครก็ไม่รู้อีกหนึ่งคน
แต่ว่าไอ้กระดาษเผ่นนี้แหละที่มันทำให้ชีวิตของคนๆนึงเปลี่ยนไป
จากการที่อยู่คนเดียว ชอบฟังเพลงช้าๆ ซึ้งๆ เหงาๆ
ใช้เวลาอยู่กับตัวเองมากกว่าที่จะเปิดใจหรือรับใคร
เข้ามารับรู้ความรู้สึกหรือความต้องการของตัวเอง มานานเป็นปีๆ
เหมือนกับอยู่ในโลกของความมืด ใช้ชีวิตไปวันๆ ทำงานเก็บเงิบเพื่อครอบครัว
พ่อ แม่ พี่น้อง โดยไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันทำเพื่ออะไรกันแน่
แต่ว่าเธอ เธอเป็นคนที่เข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหาย
และใขว่คว้ามาตลอดทั้งชีวิต
เธอทำให้ผมกล้าที่จะก้าวออกมาจากโลกของความมืด
กล้าที่จะเปิดใจตัวเองรับใครสักคนเข้ามา และกล้าที่จะรักเธอ
ช่วงเวลาที่เราคบและเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
มันเป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้
ได้ทำอะไรต่างๆนานา เหมือที่เคยนึกภาพเอาไว้ตอนที่อยู่กับตัวเองตามลำพัง
ถึงจะเป็นเวลาเพียงไม่นานก็ตามที
และถึงแม้เราจะได้เจอกันเพียงไม่กี่ครั้งก็ช่าง
แต่ว่าทุครั้งที่ผมได้เจอเธอมันเป็นทุกครั้งที่ผมมีความสุข
มีกำลังใจในการใช้ชีวิตอยู่ต่อไป
ทั้งๆที่เธอเป็นคนที่ไม่ได้สวยเลอเลิศอะไรขนาดนั้น แต่ทุกครั้งที่ได้เห็น
ได้มองเธอ มันกลับทำให้หัวใจของผมกระชุ่มกระชวย
และมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
แต่ว่าทุกอย่างและทุกเรื่องที่เราสร้างมากลับพังทลาย
ลงด้วยคำพูดของผมเองเพียงไม่กี่คำ มันเป็นคำพูดที่ไม่น่าพูดออกมาก็จริง
แต่ว่าที่ผมพูดไปก็เพราะความเป็นห่วง
ไม่อยากให้เธอฟุ่มเฟือยหรือใช้จ่ายเกินตัว มันก็แค่นั้น
แต่มันก็ทำให้เราทั้งสองคนต้องเลิกรากันไป
ทุกวันนี้ผมยังคงพยายามหาทางติดต่อเธอ
เพื่อที่จะพูดคำบางคำที่มันค้างคาในใจผมมาตลอด
และผมไม่เคยบอกหรือพูดกับเธอแม้เพียงซักครั้งเดียว
"ผมขอโทษนะ"
"ผมรักคุณ"
"ผมคิดถึงคุณ"
ต้าร์
Story by : Haleyluya
Date : 1 September 2004
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น