อนุสัย คือนิสัยถาวรที่อยู่ในจิต

อนุสัย คือนิสัยถาวรที่อยู่ในจิต อนุสัยนี้มีมาตั้งแต่จิตเราเกิดขึ้นมา
เมื่อเกิดมาแล้วไปมีเจตนา (เจตนา ; ความตั้งใจ) ไปทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ซึ่งสามารถทำไปด้วยความตั้งใจทำในสิ่งที่ดีหรือทำในสิ่งที่ไม่ดีก็ได้
เมื่อทำไปแล้วจะก่อให้เกิดพลังงานแฝง
ไปฝังไว้ในจิตเกิดเป็นอนุสัยขึ้นมาในที่สุด มีอยู่ ๗ อย่าง คือ
             ๑. กามราคะ ความกำหนัดในกาม
หมายถึงธรรมชาติที่เป็นความยินดีติดใจหลงใหลในกาม
ทั้งที่เป็นส่่วนของวัตถุกาม และกิเลสกาม
             ๒. ปฎิฆะ  ความหงุดหงิดด้วยอำนาจโทสะ
หมายถึงธรรมชาติที่มีความไม่พอใจในอารมณ์
             ๓. ทิฏฐิ  ความเห็น หมายถึงธรรมชาติที่มีความเห็นผิดจากธรรมดา
             ๔. วิจิกิจฉา  ความลังเล
หมายถึงธรรมชาติที่เป็นความสงสัยลังเลใจในสิ่งที่ควรเชื่อ
             ๕.  มานะ  ความถือตัว หมายถึงธรรมชาติที่เป็นความโอ้อวด
             ๖.  ภวราคะ  ความกำหนัดในภพ
หมายถึงธรรมชาติที่เป็นความยินดีในสิ่งที่ตนมี ตนเป็นอยู่
             ๗.  อวิชา  ความเขลาไม่รู้จริง
หมายถึงธรรมชาติที่เป็นความหลงความโง่ไม่รู้สภาพธรรมตามเป็นจริง