จักรยานสาธารณะของปารีส ฝรั่งเศส ที่มีชื่อว่า Vélib' นั้น เกิดขึ้นเพราะเมืองปารีสให้บริษัท JCDecaux ซึ่งเป็นบริษัทสื่อโฆษณากลางแจ้ง ลงเงินในระบบจักรยานสาธารณะให้ประชาชนเพื่อตอบแทนที่บริษัทได้สัมปานป้ายบนทางเท้ากับเมือง(ไม่เกี่ยวอะไรกับโฆษณาบนตัว หรือสถานีจักรยาน) จำนวน 1,628 ป้าย(ครึ่งนึงของจำนวนนั้นเมืองสามารถลงโฆษณาที่เป็นประโยชน์ต่อประชาชนได้โดยไม่มีค่าใช้จ่าย) บริษัท JCDecaux ลงเงินทั้งสิ้นประมาณ 140 ล้านเหรียญ ว่าจ้างพนักงานราว 285 คนเพื่อจัดการและดูแลระบบซึ่งสัญญากับเมืองไว้ 10 ปี เมืองได้รับผลตอบแทนจากการใช้จักรยานราว 4.3 ล้านเหรียญต่อปี
จะเห็นว่าระบบจักรยานของเขา ไม่ได้ใช้เงินภาษี แถมยังเป็นเงินที่เมืองเอามาจากบริษัทสื่อกลางแจ้ง และทั้งสองส่วนแยกออกจากกันชัดเจน
ในขณะที่ ปันปั่น ของ กรุงเทพฯ นั้น เกิดขึ้นเพราะ บริษัทกรุงเทพธนาคม วิสาหกิจของ กทม. สัมปทานทางเท้าให้กับบริษัทเอกชนไปบริหารจัดการธุรกิจจักรยานสาธารณะ ถ้ามองในแง่ดีธุรกิจจักรยานสาธารณะที่ไหนจะทำกำไรได้ จึงจำต้องมีป้ายโฆษณา แต่ถ้ามองในแง่ร้ายมันอาจเป็นการขายพื้นที่ทำป้ายโดยมีจักรยานสาธารณะบังหน้า เพราะจำนวน ที่ตั้ง และลักษณะของสถานีเอื้อต่อธุรกิจป้ายมากกว่าการใช้งานจักรยาน และไม่ว่าจะมองในแง่ดีหรือร้าย โครงการก็สร้างความลำบากแก่คนเดินเท้าอยู่นั่นเอง
ความต่างของ"ปันปั่น" กับ Vélib' นั้นไม่ใช่เพราะประเทศเขาพัฒนาแล้ว ประเทศเรากำลังพัฒนา แต่มันคือเจตนา และกระบวนการในโครงการสาธารณะของผู้บริหารเมือง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น