ผู้เขียน: สาวน้อย
คือ หนูเป็นนักศึกษา แต่ด้วยฐานะที่ยากจนจึงต้องทำงานพิเศษนอกเวลาเรียน(พนักงานเสิร์ฟอาหาร)มี แขกคนหนึ่งบุคลิคดีน่านับถือมาก อายุน่าจะเกินห้าสิบ มานั่งเป็นประจำ เขาถามประวัติ์ส่วนตัวหนู แล้วทิงนามบัตรไว้ให้ บอกว่าถ้าเดือดร้อนอะไร โทรหาเขาได้ แต่เพื่อนหนูเตือนหนูว่า คนประเภทนี้เขาเรียกว่าหัวงู ซึ่งหนูไม่เข้าใจ เพราะเขาสุภาพกับหนูมากค่ะหนูไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น(จ่ายค่าอาหาร ไม่เคยรับเงินทอนเลย)
ก็หัวงูนั่นแหละ
นั่นน่ะ!เขากำลังบอกหนูอ้อมๆว่า
ถ้าหนูเอาอะไรของหนูไปเสนอขายเขา
เขายินดีรับซื้อ
เป็นประเภท"ตริ๊กกี้โอลด์แมน"
วางฟอร์มเพื่อไม่ให้ตัวเองเสียฟอร์ม
เพราะถ้าเสนอตัวขอซื้อจากหนูก่อนแล้วหนูไม่ขายให้
ก็จะหน้าแตกยับเยินเสียฟอร์มไอ้เฒ่าหัวงูเปล่าๆ
ก็เลยใช้วิธีส่งสัญญาณให้หนูคิดได้เอง
แล้วให้หนูตัดสินใจเอาเองว่าจะเสนอขายหรือเปล่า
ที่จริงผมไม่น่าเสนอตัวเข้ามาออกความเห็นเรื่องนี้เลย
เนื่องจากเป็นผู้ไม่มีประสบการณ์โดยตรง
ต้องเสี่ยแนเขาโน่น
ขานั้นน่ะ
กลเม็ดเพียบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น