ความอดทน
หลวงพ่อชาย้ำอยู่เสมอว่า
ในชีวิตของนักปฏิบัติ
ข้อที่หนึ่งคือ ความอดทน
ข้อที่สองคือ การพิจารณา อดทน อดทน และอดทน
แล้วก็หัดพิจารณา การปฏิบัติมันอยู่ตรงนี้
ถ้าหากว่าเราไม่มีความอดทนต่ออารมณ์ทั้งหลาย
จิตใจของเราจะยินดีบ้าง จะยินร้ายบ้าง
พอเกิดอาการของความยินดีขึ้นมาแล้ว
เกิดอาการของความยินร้ายขึ้นมาแล้ว
โอกาสที่เราจะมองทะลุเข้าไป
เห็นความจริงของอารมณ์นั้นหายไปทันทีเลย
เพราะฉะนั้นเราต้องมีความอดทน
ความจริงแล้วสิ่งที่ดีที่สุดคือการปล่อยวาง
ปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นเสีย
แต่ถ้าเรายังปล่อยไม่ได้จะทำยังไง?
ก็ต้องอดทนไว้ก่อน
มุ่งที่จะปล่อยวาง แต่เรายังปล่อยวางไม่ได้
ก็อดทนไว้ก่อน
แค่ความอดทนนี้มันมีอานิสงส์หลายอย่าง
พอจะเกิดอารมณ์ขึ้นมา
มีสติพอเห็นว่ามันเป็นอารมณ์ที่เป็นอกุศล
แทนที่เราจะลุอำนาจต่ออารมณ์นั้น
ปล่อยจิตให้วิ่งตามมัน
เราอดทน ไม่ทำ ไม่พูด อดทน อดทน
ไม่นานนักอารมณ์นั้นก็ค่อยสลายหายไป
แล้วเราจะเห็นอย่างชัดเจนว่า
อารมณ์นี้เป็นของไม่เที่ยง
เกิดขึ้นแล้วเป็นทุกข์ ไม่ใช่ว่ามันสุข
แล้วมันไม่ได้อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของเรา
เราเริ่มเห็นความจริงคือ
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อยู่แล้วด้วยความอดทน
แต่การที่จะปล่อยวางได้นั้น ต้องผ่านขั้นตอนก่อน
ต้องเห็นอารมณ์ตามความเป็นจริง
ซึ่งต้องอาศัยการดูด้วยความอดทน
และต้องอาศัยจิตที่นิ่ง สงบ
เพราะฉะนั้น เราต้องพยายามสร้างความสงบ
ให้มีอยู่ในใจของเรา อันนี้เป็นเรื่องสำคัญมาก
:: พระอาจารย์ชยสาโรภิกขุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น