อยู่ในท้องเขาเก้าเดือน.

.


@ อยู่ในท้องเขาเก้าเดือน............ไยมาเลือนลืมลงได้
อยู่ในอ้อมอกอุ่นไอ......................ก็แล้วไยไม่หวนหา

@ สิบกว่าปีที่ร่วมหมอน...............กกกอดนอนเจ้าแก้วตา
ไยจึงพานลืมมารดา.....................ผู้เมตตาและการุณย์

@ สิบกว่าปีที่ป้อนข้าว.................จนย่างก้าวเข้าวัยรุ่น
ก็แล้วไยลืมใบบุญ.......................ผู้ค้ำจุนด้วยข้าวปลา

@ สิบกว่าปีที่ฟูมฟัก.....................ด้วยความรักเหลือคณา
ก็แล้วไยลืมไปว่า..........................เติบโตกล้าเพราะใครกัน

@ สิบกว่าปีใครเล่าหนา................ซื้อเสื้อผ้าหลากสีสัน
ไยจึงทิ้งหญิงคนนั้น......................ผู้เสกสรรแพรพรรณงาม

@ กี่สิบปีที่ตั้งตา...........................ยามหายหน้าเที่ยวสืบถาม
แล้วไยเล่าเจ้าโฉมงาม...................จึงลืมความหลังลงได้

@ กว่าสิบปีที่อ่านเขียน..................ยามเข้าเรียนคอยรับ-ส่ง
แล้วไยเล่าเจ้าลืมหลง....................มิประสงค์มาดูแล

@ วันนั้นเจ้าขวัญใจ......................ล้มไถลจนได้แผล
เจ็บหัวเข่าเจ้าร้องแง......................ใครกันแน่เป่าแผลเรา


@ ณ วันที่ขี้มูกไหล.......................หญิงคนใครเช็ดให้เจ้า
ยามนี้แม่ท่านแก่เฒ่า.....................ใครไหนเล่ามาไยดี

@ ยามมดยุงมามุงกัด...................ใครกันปัดให้มันหนี
มดตอมท่านในวันนี้.......................ไยไม่รี่รีบมาดู
@ คราอาบน้ำทุกค่ำเช้า................ใครกันเล่าเฝ้าขัดถู
ขี้ไคลใต้คาง-หู..............................ขัดจนหนูเอี่ยมลออ

@ ยามนี้ท่านเจ็บป่วย....................ใครจะช่วยเช็ดตัวหนอ
รอเล่าเฝ้าแต่รอ.............................นอนจมบ่อแห่งเหงื่อไคล

@ ก็วันที่มีคู่ครอง..........................เอาเงินทองมากองให้
ชื่นชูกับคู่ใจ..................................หญิงคนใดให้แก่เรา

@ ยามนี้ท่านเดียวดาย..................อันร่างกายก็แก่เฒ่า
เฝ้าคอยแล้วคอยเล่า......................ไร้แม้เงาเจ้าแก้วตา

@ จำได้ไหมในยามป่วย................ใครกันช่วยหมอรักษา
เจ็บปวดนวดแขนขา.....................เช็ดหน้าตาด้วยอาทร

@ ยามนี้หญิงคนนั้น.....................นอนไข้สั่นอกสะท้อน
น้ำตาใสไหลเปียกหมอน................ไร้คนป้อนข้าวและยา

@ โอ้...สตรีที่รักแท้........................นามว่า…”แม่” …แน่นักหนา
ลูกหญิงชายทั้งหลายจ๋า.................กลับไปหา...แม่...เร็วเถอะ