ตลอดคืนวัน ที่ 6 เรื่อยไปจนถึงเช้าตรู่ของวันที่ 7 ตุลาคม 2551
ในขณะที่ผู้คนยากดีมีจนส่วนใหญ่หลายคนกำลังนอนหลับฝันหวานอยู่บนเตียง,
นักการเมืองบางคนกำลังเสพสังวาสกับอีหนู,
มหาเศรษฐีกำลังจำจี้อยู่กับเมียน้อย,
ไอ้หนุ่มขับรถสปอร์ตกำลังควบสาวที่ตนเองโฉบมาจากอาร์ซีเอ ฯลฯ
บริเวณรอบๆ ทำเนียบรัฐบาล กลุ่มคนกลุ่มใหญ่ที่มีทั้งเด็ก วัยรุ่น
ผู้ใหญ่ เรื่อยไปจนถึงคนแก่ทั้งชายหญิงหลายคนกลับมิอาจจะทำได้แม้กระทั่งเอนร่าง
เพื่อผ่อนคลายกายอันอ่อนล้าจากการเข้าชุมนุมเพื่อเรียกร้องทางด้านการเมือง
มาอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ 25 พฤษภาคม
กลุ่มคนกลุ่มนั้นที่สังคมรับรู้กันในนามของ
"พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย"
ด้วยรูปแบบของการชุมนุมที่ยึดหลักสันติอหิงสา
ตลอดเวลาของการชุมนุมที่ผ่านมาแม้จะมีหลายเหตุการณ์ที่ค่อนข้างจะตึงเครียด
แต่หลายคนที่มาเข้าร่วมด้วยเจตนาดีก็ไม่คิดมาก่อนว่า
คืนนั้นจะเป็นคืนเริ่มต้นแห่งความรุนแรงอันนำมาซึ่งการสูญเสียทั้งเลือด
เนื้อ อวัยวะ มือ ขา แขน ดวงตา
หรือแม้กระทั่งชีวิตของพี่น้องผู้ร่วมอุดมการณ์หลายต่อหลายคน
แต่พลันที่เสียงระเบิดแก๊สน้ำตาลูกแรกดังขึ้น
ก่อนจะตามมาอีกราวห่าฝนระลอกแล้วระลอกเล่าพร้อมๆ
กับโล่กระบองในมือของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ไล่หวดกระหน่ำอย่างไม่ยั้งไปบนร่าง
ของคนที่เขาควรจะพิทักษ์ในขณะที่เจ้าของร่างได้ยกมือไหว้กราบกรานร้องขอ,
ไล่ยิงไล่กระทืบได้แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่พยาบาล...หลายคนจึงรู้ว่าตนคิดผิด
คิดผิดที่หลงเชื่อว่าคนไทยจะไม่ฆ่าคนไทยด้วยกันเอง
คิดผิดเพราะคิดไม่ถึงว่าตำรวจจะใช้เครื่องมือที่ซึ่งเอาไว้พิทักษ์ชีวิต
สันติราษฎร์มาเป็นอาวุธทำร้าย-ทำลายได้แม้กระทั่งชีวิตประชาชนเสียเอง
ที่น่าเศร้าก็คือกลับมี "คนนอก"
และสื่อมวลชนจำนวนไม่น้อยที่ไม่รู้สึกว่าการกระทำดังกล่าวของเจ้าหน้าที่
ตำรวจตลอดทั้งวันที่ 7 ตุลาคมจนมีผลทำให้มีผู้เสียชีวิต 2 ราย
บาดเจ็บและพิการร่วม 433 ราย
โดยมีจุดมุ่งหมายเพียงเพื่อเปิดทางให้บรรดาท่านที่ถูกเรียกว่าผู้ทรงเกียรติ
ในรัฐบาล "สมชาย วงศ์สวัสดิ์"
ในฐานะนายกรัฐมนตรีสมัยนั้นได้เข้าไปแถลงนโยบายภายในทำเนียบ
เป็นการกระทำที่ป่าเถื่อนและรุนแรงเกินกว่าเหตุ
หลายคนรู้สึกสะใจ
เพราะรู้สึกว่าไอ้พวกพันธมิตรคือกลุ่มคนที่ทำให้ชาติบ้านเมืองวุ่นวาย
รถติด เศรษฐกิจพัง ทำผิดกฏหมาย ประเทศชาติเกิดความแตกแยก
เป็นพวกพันธมารขัดขวางความก้าวหน้าของระบอบประชาธิปไตย ฯลฯ
โดยที่หลายๆ คนไม่เคยคิดที่จะตั้งคำถามว่า แล้วอะไร
เหตุผลกลใดกันล่ะที่ทำให้คนต่างถิ่น ต่างวัย ต่างฐานะ
คนที่เป็นทั้งดารา-นักร้อง ศิลปินระดับชาติ นักวิชาการอาวุโส
ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ได้ชื่อว่าเป็นปราชญ์หลายต่อหลายคนซึ่งสามารถนอนเฉยๆ
ไม่ต้องทำอะไรก็ได้ ถึงมีความคิด
มีความรู้สึกที่ทำให้หลายคนต้องตัดสินใจเดินออกมาลำบากนอกบ้าน ตากแดด
ตากฝน
รวมทั้งสละได้แม้กระทั่งอวัยวะเลือดเนื้อชีวิตของตนเอง
จริงหรือว่า คนที่ออกมาเคลื่อนไหวเหล่านี้คือคนคลั่งชาติ คนบ้า
พวกโง่ พวกไร้สติ พวกขี้แพ้ชวนตี พวกเสียงข้างน้อยเอาแต่ใจ พวกไม่มีปัญญา
รับข้อมูลผิดๆ ฟังความข้างเดียวจากหนังสือพิมพ์-สถานีโทรทัศน์ที่ชื่อเอเอสทีวี
โดนสะกดจิตหมู่ เป็นไอ้พวกโง่งี่เง่าเหมือนควายยอมให้แกนนำจูงจมูกไปทางโน้นทางนั้นทีตามที่
นักวิชาการบางคนหรือแม้กระทั่งสื่อบางสื่อชอบกระแนะกระแหนว่ากล่าวค่อนแคะ
...
'พันธมิตรกู้ชาติ บทพิสูจน์ความกล้า เสียสละ อหิงสา'
จากสำนักพิมพ์ผู้จัดการ 360°
ถูกจัดทำขึ้นมาเพื่อเป็นที่ระลึกในวาระครบรอบ 1 ปีจากเหตุการณ์ 7 ตุลาคม
2551
พับปกหน้าเป็นบทกลอนของ "อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์"
กวีซีไรต์และศิลปินแห่งชาติที่เขียนถึงการจากไปของ "น้องโบว์" (อังคณา
ประดับปัญญาวุฒิ) 1 ในเหยื่อของความรุนแรงจากเหตุการณ์ในวันที่ 7 ตุลาฯ
2551 ความว่า...
ผูกโบว์สายรุ้งไว้ราวฟ้า
หว่านดาวศรัทธาแหงความหวัง
สืบเจตนาตุลาพลัง
สืบใจจริงจังของอังคณา
หนังสือเปิดตัวด้วยบทกวี 'สยามมานุสติใหม่' ของ "อังคาร
กัลยาณพงศ์" พร้อมกับความรู้สึกจากใจที่กวี-จิตรกรชื่อดังคนนี้มีต่อชาวพันธมิตรฯ
ที่ว่า..."เมื่อผมมาเห็น พ่อแม่พี่น้องผู้กล้าหาญรักชาติแล้วน้ำตาไหล
จะระลึกถึงไปจนวันตาย"
นอกจากจะรวบรวมข้อความบันทึกของเพื่อนพธม.กว่า 130 คน
จากเหตุการณ์การสลายการชุมนุมในวันที่ 7 ตุลาฯ แล้ว
เนื้อหาภายในหนังสือยังประกอบไปด้วยข้อมูลสาระที่น่าอ่านมากมาย อาทิ
การป้องกันความรุนแรงนองเลือด โดย ศาสตราจารย์นายแพทย์ประเวศ วะสี,
รายงานสรุปผลเบื้องต้นการพิจารณาศึกษาและตรวจสอบสถานการณ์ความรุนแรงและ
ปัญหาความขัดแย้งทางสังคม
ในกรณีเจ้าหน้าที่ตำรวจใช้แก๊สน้ำตาสลายกลุ่มผู้ชุมนุมเมื่อวันที่ 7
ตุลาคม 2551, สรุปผลการพิจารณากรณีการเสียชีวิตของนางสาวอังคณา
ระดับปัญญาวุฒิ (น้องโบว์) จากเหตุการ์สลายกลุ่มผู้ชุมนุมเมื่อวันที่ 7
ตุลาคม 2551, มติคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติชี้โทษอาญา
ม.157 คดี 7 ตุลา 2551สมชาย-ชวลิต-พัชรวาท-สุชาติ ผิดร้ายแรง
เรื่อยไปจนถึงการเปิดใจถึงเบื้องลึกการลอบสังหารจากปากของ "สนธิ
ลิ้มทองกุล" หนึ่งในแกนนำพธม.ที่รอดชีวิตได้ราวกับปาฏิหาริย์จากการถูกลอบสังหารเมื่อเช้ามืดวันที่
17 เมษายน 2552
เหตุการณ์ 7 ตุลาคม พ.ศ.2551
อาจจะถูกทำให้บิดเบี้ยวในเรื่องราวของความเป็นจริงจากสื่อ จากนักวิชาการ
และจากปากนักการเมืองที่ยืนอยู่บนหอคอยงาช้างกระทั่งกลายเป็นประเด็นเล็ก
น้อยในมุมมองของคนส่วนใหญ่
เป็นเหตุการณ์ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นมาจากกลุ่มคนเล็กๆ
ที่มิได้มีความสลักสำคัญยิ่งใหญ่อะไร
แต่ สำหรับชาวพันธมิตรที่อยู่ร่วมในเหตุการณ์
เหตุการณ์ดังกล่าวมันคือประวัติศาสตร์แห่งชีวิต
บาดแผลความพิการที่ได้มาหรือแม้กระทั่งชีวิตที่เสียไปล้วนแสดงให้เห็นถึง
ความกล้าหาญ ความเสียสละ ที่เปี่ยมด้วยมิตรภาพ
และความภาคภูมิใจที่จะจารึกอยู่ในความทรงจำไปแม้กระทั่งชีพวาย
...
สนใจติดต่อสั่งซื้อ หนังสือ 'พันธมิตรกู้ชาติ บทพิสูจน์ความกล้า
เสียสละ อหิงสา' ราคา 350 บาทได้ที่ บริษัทเอเอสทีวีผู้จัดการ จำกัด
102/1 ถ.พระอาทิตย์ แขวงชนะสงคราม เขตพระนคร กรุงเทพฯ 10200 โทรศัพท์ 0
2629 4488 ต่อ 1286 โทรสาร 0 2629 4473
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9520000116047
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น