++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

บันทึกรัก ฯ - เส้นทางรักถึงท่าอุเทน

ตอนสายๆ เขา sms บอกให้เธอ เตรียมตัวเดินทาง
ให้ทานข้าวเที่ยง แล้วดักขึ้นระโดยสารที่จะวิ่งผ่านกันทรวิชัย ช่วง 12.45-13.15
เพื่อมาถึงบ้านเขาตอน 14.00 น. แล้วขึ้นรถขอนแก่น-นครพนม ที่จะมาช่วงนั้น

แต่เพื่อของเธอ ขับรถมาส่งที่ ขบส. กาฬสินธุ์
ถึงตอน 13.10 น.
เธอนั่งรอเขา และซื้อตั๋วโดยสารไว้รอท่า ค่าโดยสาร 180 บาท
รถมาตอน 14.10 น.
คนขึ้นเต็มรถ ปรากฏว่า ไม่มีที่นั่ง ดีที่มีหนุ่มคนหนึ่งสละที่นั่งให้เธอ
เธอเห็นแล้ว จึงเอ่ยออกมาว่า สุภาพบุรุษ แล้วเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวนั้น
ส่วนเขา ยืนไปเรื่อยๆ ไปยืนข้างเธอ

ปล่อยให้เธอหลับๆตื่นๆ
บางช่วงก็เอามือเขามาแนบแก้ม กุมไว้

ช่วงที่รถวิ่งผ่านภูพาน
รถวิ่งขึ้นบนเขา วิ่งผ่านทางโค้งหลายโค้ง
ทำเอาเธอรู้สึกวิงเวียน จนเอ่ยออกมาว่า
เมื่อไหร่จะถึงเสียที
รู้สึกว่า ไปกรุงเทพยังใกล้กว่า เดินทางมานครพนม

มีสาวน้อยผมยาวอีกคน ที่ยืนใกล้ๆกัน เธอวิงเวียน ไม่ไหว จนต้องเข้าไปอ้วกในห้องน้ำของรถ ป.1
ส่วนเธอที่นั่งอยู่ ก็เกือบไม่รอด แต่ก็อดทนมาได้ จนรถลงจากเขาภูพาน

เมื่อรถวิ่งมาถึง สกลนคร
ผู้โดยสารลงจากรถหลายคน จนมีที่นั่งว่างให้เขาได้นั่งข้างเธอ
ช่วงที่รถแวะไปจอดเติมน้ำมันในปั้มน้ำมันในเมืองสกลนคร
และจอดให้ผู้โดยสารลงไปเข้าห้องน้ำข้างล่างได้

เขาแอบหอมแก้มเธอในตอนนั้น

เมื่อรถวิ่งออกมาจากตัวเมืองสกลนคร ก็ออกมาจอดรอผู้โดยสารอยู่นาพอสมควร
ระหว่างนั้น เธอก็อิง พิงตัวเขา และซบไหล่ของเขาหลับๆตื่นๆไปจนถึง นครพนม

เมื่อถึง บขส.นครพนม
พี่ตุ๋ย และพี่ฝนมารอรับเขาอยู่แล้ว
พี่สาวทั้งสอง พาเขาและเธอไปทานอาหารมื้อเย็นที่สวนอาหารริมโขง
และพาเขาและเธอ ไปร้องเพลงคาราโอเกะที่ไมค์ทองคาราโอเกะ ที่โรงแรมนครพนมริเวอร์วิว

เธอเลือกเพลงลูกทุ่งร้องสดๆหลายเพลง
มี 3-4 เพลง ที่เธอพึ่งได้ร้องเป็นครั้งแรก หลังจากฟังมาหลายเดือน

3 ทุ่ม หลังจากร้องเพลงจนอิ่ม พี่สาวทั้ง 2 พาขับรถตระเวณชมตัวเมืองนครพนม ก่อนที่จะไพาไปยังท่าอุเทน
แวะส่งพี่ตุ๋ย ลงที่บ้านพักใน รพ.ท่าอุเทน
แล้วให้เขาและเธอไป พักที่บ้านพี่ฝน

เมื่อถึงบ้านพัก พี่ฝน พาเขาและเธอไปสวัสดี คุณพ่อคุณแม่ของพี่ฝน แล้วพาเข้าเรือนพัก
พี่ฝนเตรียมห้องพักไว้ ให้สองห้อง ให้เขาและเธอคนละห้อง
แต่ถ้าจะอาบน้ำ ต้องไปอาบห้องที่เธอพัก
แต่ในที่สุด เธอก็บอกให้เขามานอนห้องเดียวกับเธอ

เขาไปนั่งคุยกับพี่ฝน ถึง 5 ทุ่ม
พี่ฝนบอกว่า ให้คุยกับเธออีกครั้งละกันว่า
พรุ่งนี้ จะอยู่ลอยกระทงที่ท่าอุเทน หรือจะไปทำบุญกับพี่ตุ๋ย ที่นาแก
พี่ฝนบอกให้นอนให้อิ่ม ไม่ต้องรีบตื่นแต่เช้าก็ได้ เพราะเป็นวันหยุด

หลังจากนั้น 5 ทุ่ม เมื่อพี่ฝน เข้าไปพักผ่อนนอนหลับ เขาก็เข้าไปนอนพักกับเธอ
ห้องปิดหน้าต่าง นอนไปสักพัก อากาศร้อนอบอ้าว นอนไม่หลับ
จนเขาต้องออกจากผ้าห่ม
เมื่อเธอรู้สึก ก็พยายามเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเขา
เมื่อเขา เอามือออกจากผ้า ห่ม เธอก็จับมือเขาเข้าไปอยู่ในผ้าห่ม

เขารู้สึกตัวตื่นขึ้นมา บอกว่า ร้อน
เธอจึงไปแง้มหน้าต่าง แง้มม่าน ให้ลมหนาวข้างนอกเข้ามา
จะได้ซุกผ้าห่มให้อุ่นๆ และนอนหลับได้เสียที

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น