ไฟตะเกียงเรียงวางสองข้างถนน
รุ่งอรุณอุ่นไอในอึงอล
กลิ่นควันไฟกลิ่นฝนกลิ่นคนพร้อม
ฉันเยาววัยเช้าชื่นตื่นชมตลาด
มีข้าวของเกลื่อนกลาดสะอาด-หอม
มีกระบุงมีตะกร้ามีชะลอม
มีแมวหมาแมมมอมคอยมองเมียง-ฯ
2.คนเช้าชื่นตื่นตามาจ่ายตลาด
ทักกระจาดถามกระบุงจึงฟุ้งเสียง
ตำลึงสาวจากริมรั้วมานอนเรียง
ผักบุ้งหนุ่มนอนเคียงเตียงใบตอง
ผลหมากรากไม้ในป่าดง
ขนมไทยในกระทงส่งกลิ่นท่อง
ใครบางคนสั่งกาแฟไข่ลวกฟอง
เสียงหัวร่อต่อรองเสียงร้องทัก ฯ
3.ฉันมักคุ้นเคยคุณยายขายหมากพลู
ฉันเฝ้าดูกระจาดเก่าเหงาและหนัก
คานไม้ใผ่สึกหรอขอนอนพัก
จะมีสักกี่คนที่สนใจ
แต่คุณยายยังคงนั่งตรงนั้น
หลังงองุ้มไม่ท้อวันไม่หวั่นไหว
นั่งเคี้ยวหมากพลูหยับหยับนับพลู-ใบ
ประจงมัดน้อยใหญ่ละไมละมุน
หนอคุณยายหาบกระจาดมาจากไหน
คอนคานล้าบ่าไหล่ใครอุดหนุน
มีลูกหลานกี่ประน้อยคอยเจือจุน
ครั้นแดดอุ่นตลาดสายก็วายวาง-ฯ
4.หนอหลายปีที่ฉันจากบ้านไห
ขณะก้าวเยาววัยได้เหินห่าง
แต่ตลาดยังอยู่มิรู้จาง
สองปากทางวางเรียงตะเกียงไฟ
ยังอบอุ่นกรุ่นหอมพร้อมเสียงเพรียก
เสียงร้องเรียกเพรียกพล่ามเสียงถามไถ่
และพลันนั้นฉันวาบภาพตรึงใจ
ป่านฉะนี้เป็นไฉนหนอยายชรา
เมื่อไม่เห็นกระจาดเก่าฉันเหงารู้
ไม่เห็นคานวางคู่ หมากพลู-หา
ทั่วตลาดจอแจแลสายตา
อีกไม่ช้าตลาดสวยจะวายวาง-ฯ
เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น