ใครบ้างจะหลับตาลงสนิท
เต็มคืนคิดฟุ้งซ่านพลุ่งพล่านไหว
ต่อรุ่งเช้าเล่าจะกินอะไร
ข้าวสักก้อนหาไม่ใจโรยแรง
หรือจะให้มึกน้ำเต็มชามข้าว
ห่อนสงสารนะเดือนดาวเปล่งพราวแสง
ขอกี่ครั้งกี่คราวทั้งข้าวแกง
ยังไม่แจ้งใจฝันทุกวันมา
จึงข่มตาคราใดจะได้ปิด
ท้อเหลือเกินชีวิตผู้เสดสา
ประทังรอแตกดับวันลับลา
หรือจะฆ่าตัวตายก็สายใย
ยิ้มพิมพ์ใจของลูกยังผูกสร้อย
บ่วงรัดร้อยอุราน้ำตาไหล
ตัดช่องน้อยพอตัวกลัวเหลือใจ
จะมีใครถนอมกล่อมรักนวล
เลยเปอดตาปรือแรงแข่งดาวจ้า
ทั้งรู้ว่าแพ้พ่ายนอนไห้หวน
รุ่งเช้าคงได้กินรสชิมชวน
จะยิ้มสรวลให้งามกลบความจน
ใครบ้างจะหลับตาฝันว่าหวาน
กับชีวิตดักดานเสียทุกหน
จึงคิดจะหาใดดับหิวทุรน
เป็นขโมยหรือทนก้มขอทาน
สิทธิธรรม บุญช่วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น