วันอังคารที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
บทกวี "เด็กโง่ กับคนที่(ว่า) ฉลาด ...... โดย ป่าค้างตะวัน
อยากนอนนอนหลับ กับดาวดื่นฃ
อยากตื่นตืนจากฝัน อันโหดร้าย
อยากยิ้มยิ้มรับ กับผองภัย
อยากไปไปขอบฟ้า หาดวงดาว
เจ้าเด็กเอ๋ย ไม่เคยได้ยินหรือ
ความฝันคือจินตนาการอันขลาดเขลา
แต่เธอยังดึงดื้อจะยื้อเอา
ความโง่เขลา เธอยังมีอยู่ที่ใจ
ถึงจะโง่โง่นี้ มีที่ฉัน
ถึงจะฝันฝันนี้ ดีเสมอ
ถึงจะดื้อดื้อนี้ ที่ฉันเจอ
ถึงจะเผลอเผลอนี้ มีจิตใจ
ตามใจใครอยากได้ หรือได้อยาก
ใจหลายหลากหลากหลาย ใครลิขิต
ห้วงคำนึงถึงหวังหนึ่ง คะนึงคิด
จะน้อยนิดนิดหน่อย ก็ปล่อยตาม (ใจ)
27 ตุลาคม 2538
"ป่าค้างตะวัน"
ฑิฆัมพร ชาลีกุล
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น