วันนี้ เธอไปเป็นคุณครูสอนพิเศษ คอมพิวเตอร์ให้เด็กๆตามสัญญา
เธอโทรมาทักทายเขาตอนเที่ยงๆ
พอมาอยู่กับเด็กๆ เธอเลยต้องกินข้าวพร้อมกับเด็กๆ ให้เป็นตัวอย่าง
ถ้ามาเป็นครูทุกวัน เธอคงกินข้าวได้ตรงเวลาและครบ 3 มื้อทุกวันแหงๆ
ทานข้าวเสร็จ เธอก็เดินมาหามุมเงียบๆ เพื่อโทรคุยกับเขา
เมื่อมาเป็นครู แต่ใจดีกับเด็กๆ เลยกลายเป็นเพื่อนของเด็กน้อยไปซะแล้ว
บอกอะไร เด็กไม่ค่อยฟัง
เธอก็ไม่กล้าดุ ลูกของคนอื่น..
... ถ้าเป็นลูกของตัวเอง คงดุแบบสุดๆ !!!
ขนาดเดินแยกจากเด็กออกมาโทรศัพท์
เด็กหญิงจอมซนคนหนึ่งยังมาขี่จักรยานวนรอบตัวเธอเข้าให้
เธอบอกเขาว่า รู้สึกเครียด..
เครียด จนอยากจะเข้าไปในป่าช้า
หรือไปกินเหล้า ให้เมาหลับไปเลย
เขาฟังแล้วก็อึ้ง
ท่าทางเธอจะกดดันมากๆจริงๆ
เพราะเธอชอบคิดมาก
เก็บเกี่ยวหลายเรื่อง มาสะสมให้หนักหัว
เขาพยายามพูดคุยแบบอารมณ์ดี ไม่อยากให้เธอเครียดมากๆ
เธอก็คุยด้วย เหมือนไม่มีอะไร
แต่ลึกๆแล้ว เธอคงคิดมากมาย
ถ้าเขาได้อยู่ใกล้ๆเธอ เธอคงจะไม่เครียดถึงเพียงนี้
อย่างน้อยก็..คงจะรู้สึกดีขึ้น เมื่อมีเขาอยู่เคียงข้าง..
ก่อนวางสาย เธอถามย้ำ
คิดถึงไหม.....
รักรึเปล่า...
เธออยากได้ยินเขาพูดให้ฟังทุกๆวันนะ.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น