++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2550

บันทึกรัก ฯ - เมื่อเธอคิดถึง แต่เขารู้สึกอึดอัด


ความรู้สึกที่ดีๆบางอย่าง บางเวลาก็ดูจะทำให้เกิดความขัดแย้ง
เมื่อเธอคิดถึงเขา เธอจะหยิบโทรศัพท์โทรหาเขาทันที
เธอมักจะคิดถึงเขาบ่อยๆ
จึงโทรหาบ่อยๆ


บางเวลาที่เขาว่าง เขาก็พูดดีๆด้วยความรัก
แต่ไม่ใช่ทุกเวลาที่เขาจะว่างเช่นนั้น


เมื่อเธอรู้สึกคิดถึงเขาในช่วงหัวค่ำ
เธอเลยโทรมาหาเขา
เขากำลังดูทีวีรายการวิเคราะห์ข่าวการเมือง


ข่าวการเมืองที่เกิดขึ้นช่วงหลังเลือกตั้ง ทำให้เขานอนไม่หลับ เครียดไปด้วย
พยายามจะปล่อยวาง แต่ก็ยากจะทำใจ


ระหว่างเขากำลังเครียด
เธอก็โทรมาหาด้วยความคิดถึง
เขาก็คุยด้วย แต่พูดไม่ออก เมื่อสายตาเหลือบเห็นข่าวการเมืองที่กำลังเกิดขึ้น
ได้แต่ปลงประเทศไทย


เธอรู้สึกว่า เขาเงียบไป จึงเกิดความรู้สึกแปลกๆ
เธอคิดถึงเขามากๆ แล้วเขาไม่คิดถึงเธอ เท่าที่เธอคิดถึงเขาบ้างหรือ...
....เขาตั้งใจฟังเธอพูดหรือเปล่า...
...เขาไม่คิดที่จะพูดอะไรกับเธอบ้างหรือ
....เวลามีอะไรใหม่ๆเธอจะเล่าให้เขาฟังเสมอ แต่เชาไม่ค่อยจะเล่าอะไรให้เธอฟังเลย..


...แล้วการที่เขารักเธอ มันลำบากมากรึเปล่า...


เขาเจอสารพัดคำถามจากเธอเข้าไปแบบนี้แล้ว จุกอก พูดไม่ออก
ยิ่งติดตามข่าวการเมืองแบบวิเคราะห์เจาะลึก ยิ่งจุกอกพูดไม่ออกยกใหญ่
เงียบไปอึดใจหนึ่ง
เธอคงจะเสียใจ น้อยใจ
แต่เขาพูดอะไรไม่ออกจริงๆ
... เขาคงทำให้เธอเสียใจอีกแล้ว


จะพูดก็เจ็บคออีก คอแห้ง...
... จะพูดยังไง ก็ดูเหมือนจะทำให้เธอคิดน้อยใจได้ทั้งนั้น
... เฮ้อ เขาช่างโชคไม่ดีจริงๆ....


เขาค่อยๆพูดกับเธอ ไม่ใจร้อน
แต่เธอก็ร้อนใจ กับการไม่ค่อยตอบสนองของเขา
... เฮ้อ...


บางจังหวะ บางช่วงเวลา เขาก็พูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน
เมื่อมาเจอกับความกระตือรือร้น ความคิดถึง ความอยากพูดอยากคุยของเธอ...
... เขาช่างเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องซะเลย...
...ปกติแล้ว เขาเป็นคนไม่ค่อยจะพูด
...อยู่เงียบๆทั้งวัน ไม่เคยพูดจากับใครเลย....
... ไม่แท้แต่จะเปล่งเสียงพูดออกมา....
....ธรรมชาติของตัวเขาเป็นเช่นนี้ เขาจึงต้องพยายามปรับตัวเข้าหาเธอ
..แต่ด้วยความเคยชินที่ยากจะปรับเปลี่ยน ย่อมต้องใช้เวลาเช่นกัน


บางทีเขาก็รู้สึกว่า เขาช่างไม่ได้เรื่องเสียเลย
นึกแล้วก็บั่นทอนตัวเอง ไม่คิดดีกว่า...
..มีหลายเรื่องที่เธอแซวเขาเล่นๆด้วยความสนุกปาก
... หลายครั้ง เขาก็รู้สึกว่า มันบั่นทอนคุณค่าในตัวเขาลงไปเรื่อยๆ..
... แต่เขาพยายามไม่ถือสา เพราะเธอพูดด้วยความสนุกปาก...
.. จนเธอบั่นทอนคุณค่าในตัวของเขาลงไปเรื่อยๆ ทุกที ๆๆๆๆ


เมื่อเธอโทรมาคุยในช่วงเวลาที่เขาเหน็ดเหนื่อยหัวใจ เรื่องการเมืองไทย..
....ทั้งคำพูด และความน้อยใจที่เธอแสดงออกมา
มันทำให้เขาจุกอก... ตำใจ... เครียด...
....เขาก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน เมื่อรู้สึกว่า ตัวเองด้อยคุณค่าลงไปเรื่อยๆ
....เหมือนกลายเป็นคนไร้ค่าไปทุกขณะ....


พยายามที่จะทำบางสิ่งที่ทำให้รู้สึกว่า ตัวเองมีคุณค่าเพิ่มขึ้น
.. อย่างการเขียนบันทึกให้กำลังใจพี่สาวท่านหนึ่ง
.. แต่อาจจะเขียนบ่อยเกินไป จนเธอตั้งข้อสงสัย..
..หวาดระแวง.. จับตา ... หวั่นเกรง...


ไปๆมาๆ อ้าว ไม่ดีอีกแล้วหรือ....


ช่วงเวลาที่เขาเครียด ..
...เขารู้สึกว่า ความอดทนของเขาลดน้อยลง..
...แม้แต่เรื่องเบาหวิว อาจจะสะกิดสะเกาให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้
.เขาพยายามระมัดระวังที่จะไม่ให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่
เออ ทำไมมันยากจังวะ...


... บางที เขาอาจจะต้องพูดคุยกับเธอใหม่
จูนหัวใจให้ตรงกัน...
.... เพราะทั้งเขาและเธอ อยากอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข...
...แต่ตอนนี้ ทั้งเขา และเธอ ต่างสร้างความทุกข์ในหัวใจของกันและกัน...
..แล้วต่างคนต่างเจ็บปวดจากการกระทำของแต่ละฝ่าย...


ทั้งๆที่รักกันมาก ก็อาจจะเจ็บปวด เพราะการแสดงความรัก ความห่วงใยของแต่ละฝ่าย..
...ที่จูนไม่ตรงกันเสียที...


คงต้องพูดคุย ทำความเข้าใจกันด้วยความรู้สึกที่แท้จริงของคำว่ารัก
และต้องหมั่นทบทวนหัวใจและความรู้สึกที่แท้จริงกันบ่อยๆ
ไม่เช่นนั้น ต่างฝ่าย จะทำร้ายหัวใจกันและกันอย่างไม่รู้ตัว...


เหมือนเวลานี้...!!!!




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น