ม็อบ “ต้องระบุในรัฐธรรมนูญว่า พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ”

ดูเหมือนจะเป็นม็อบ กลุ่มผู้ชุมนุมที่มาแรง จุดกระแสติดเร็ว และเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนพอสมควร เมื่อเห็นพระ เณรมาเดินขบวนเรียกร้องให้ระบุในรัฐธรรมนูญว่า พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ

มีทั้งฝ่ายที่เห็นด้วย และไม่เห็นด้วย เพราะรัฐธรรมนูญฉบับที่ผ่านๆมา ไม่เคยบัญญัติไว้ บัญญัติไว้แล้ว จะทำให้การนับถือพุทธศาสนาดีขึ้นหรือไม่

ปัญหาศีลธรรมเสื่อมลง ขึ้นอยู่กับการบัญญัติเรื่องนี้ไว้ในรัฐธรรมนูญจริงหรือ

ฝ่ายสนับสนุนให้เหตุผลว่า ถ้าระบุไว้ในรัฐธรรมนูญ การออกกฎหมายต่างๆ ก็จะต้องเอื้อให้สอดคล้องกับหลักที่บัญญัติไว้ คือ สอดคล้องกับหลักพระพุทธศาสนา

ต่างฝ่ายต่างให้เหตุผลที่สามารถหักล้างกันได้ทั้งสองฝ่าย ความจริงเรื่องนี้มีความละเอียดอ่อนมาก และเป็นเรื่องที่ระดับชาวบ้านเข้าใจได้ง่าย เพราะพุทธศาสนาเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวของหลายๆคน รับรู้และเข้าใจได้ง่ายกว่า จำนวน ส.ส. , ที่มาของนายกรัฐมนตรีเสียอีก


กลุ่มผู้ชุมนุมเรียกร้องในประเด็นนี้ เป็นกลุ่มที่บริสุทธิ์ แต่การเมืองไทยในยุคนี้ ไม่ค่อยน่าไว้ใจนัก เพียงแค่มีคนที่เข้ามาเป็นแนวร่วม และสร้างความชอบธรรม สร้างประเด็น สร้างสถานการณ์ให้เข้าทางและเกิดผลประโยชน์กับฝ่ายของตน การชุมนุมเรียกร้องที่บริสุทธิ์ก็จะกลายเป็นเครื่องมือทางการเมืองของฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไปทันที

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมากจริงๆ นะครับ