..สาย นทีรินหลั่งจากฟ้า
แบ่งพสุธาเป็นซ้ายและขวา
สองฝั่ง
หากน้ำกั้นกลางนั้นบ่สำคัญ
แต่ความสัมพันธ์
ของเรามั่นคงเรื่อยไป
..ถึง ไกลกันคนละฝั่งของ
ต่างหมายปองดองมุ่งหวังทั้งสอง
จนได้
ด้วยความใฝ่ฝันมั่นสุดหัวใจ
ปักฝังทรวงใน
เหมือนใจ เดียวกัน
..ทั้งสองฝั่ง
กั้นกลางด้วยสายนที
แต่ประเพณี นั้นบ่ต่างกัน
ชาติลาวและไทยก่อนนั้นเคยได้
สัมพันธ์
ร่วมสายโลหิตเดียวกัน
เพียงน้ำเท่านั้นมากั้นแบ่งกลาง
..ขอ ฟ้าดินจงเป็นสักขี
โปรดคิดปราณีจงอย่าได้มี
วันห่าง
อย่าให้สัมพันธ์นั้นต้องจืดจาง
ฝากฝังชีวี เหนือนทีสองฝั่งเอย
(รอครูดำ Solo ก่อนเด้อ)
..ขอ ฟ้าดินจงเป็นสักขี
โปรดคิดปราณีจงอย่าได้มี
วันห่าง
อย่าให้สัมพันธ์นั้นต้องจืดจาง
ฝากฝังชีวี เหนือนทีสองฝั่งเอย..
Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันศุกร์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2549
สองฝั่งโขง - มะลิวัลย์
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น