คนที่เป็นนักวิจารณ์จะนั่งดูคนอื่นเขาทำ
แล้วจึงพล่ามออกมาว่าคนที่เขาทำนั้นทำดีหรือไม่ดี
การเป็นนักวิจารณ์ดาด ๆ นั้นเป็นได้ง่าย
แต่การเป็นนักทำหรือนักปฎิบัตินั้น
ต้องใช้ทั้งการทำงาน, การเสี่ยง, การเปลี่ยนแปลง
ในสังคมของเรานีั้นักวิจารณ์ดาด ๆ มีมากมาย
บางทีเราอาจจะต้องเสียเงินเข้าไปฟังนักวิจารณ์พูดเสียด้วยซ้ำ
ขณะที่คุณสังเกตตัวเองและคนอื่น ๆ ที่อยู่รอบข้าง
คุณจะพบว่าในการพบปะสังสรรค์ในสังคมนั้น
มีคำวิจารณ์เต็มไปหมด - - * - - ที่เป็นอย่างนั้น
ก็เพราะว่า...การที่บอกว่าใครทำดีหรือไม่ดีนั้น
มันง่ายกว่าการที่จะเป็นคนลงมือทำด้วยตนเองหลายเท่านัก
ลองดูนักทำหรือนักปฎิบัติตัวจริงที่คุณรู้จักก็ได้
ดาราหนังดัง ๆ นักมวยชื่อดังทั้งหลาย
นักกีฬา นักร้อง นักเขียนหรือแม้แต่ขอทาน
ไม่เคยอยู่เฉย ๆ เพื่อคอยวิจารณ์ แต่จะลงมือทำ
เพราะถ้าคนเหล่านี้มัวแต่นั่งวิจารณ์คนอื่น
ก็จะไม่มีวันประสบความสำเร็จเลย
คนเหล่านี้ไม่มีเวลาสำหรับการวิจารณ์ มีแต่เวลาทำ
บางคน,,,ก็ลงมือช่วยคนอื่นที่มีความสามารถน้อยกว่า
แทนที่จะมัวแต่นั่งวิจารณ์คนโน้นคนนี้
ถ้ามีใครสักคนวิจารณ์คุณ
ก็อาจถามเขาบ้างก็ได้ว่า..."คุณคิดว่า,,,
ฉัน (ผม) ต้องการคนวิืจารณ์หรือเปล่า
หรือในขณะที่คุณพบว่าตัวเองกำลังวิจารณ์คนอื่น
ก็จงถามคนที่คุณกำลังวิจารณ์เขาว่า,,,
เขาต้องการคำวิจารณ์ติ-ชมจากคุณหรือเปล่า
ถ้าเขาอยากให้คุณวิจารณ์ก็ถามเขาต่อว่าเพื่ออะไร
แล้วคุณก็จะพบว่าเขาตอบคุณไม่ได้
แล้วคุณก็จะตอบตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน
ว่าจะวิจารณ์เขาไปทำไม?
การเลิกวิจารณ์หรือเลิกสนใจคำวิจารณ์
จะทำให้คุณหันมาสนใจหรือทำอะไรดี ๆ
กับชีวิตของตนเองได้มากกว่ามาก
-εїз-
@~ธรรมจักร สร้อยพิกุล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น