Siwapond Cheejedreiw ปุจฉา - นมัสการเจ้าค่ะ มีข้อสงสัยอยากรู้มานานแล้วค่ะ ว่าถ้าเราเกิดมาเพราะมีกรรม แล้วทำไมชาติแรกเราต้องเกิดมาด้วยค่ะ ทั้งที่เราไม่ได้ทำกรรมอะไรไว้เลย ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา - “ชาติแรก”ที่คุณพูดถึงหมายถึงชาติแรกที่เป็นมนุษย์หรือชาติแรกที่เป็นสัตว์? แต่ไม่ว่าเป็นอันไหนก็ต้องไม่ลืมว่าก่อนจะเป็นมนุษย์ คงเคยเป็นสัตว์มาก่อน ก่อนจะเป็นสัตว์สี่เท้า ก็คงเกิดเป็นสัตว์สองเท้า และก่อนจะเป็นสัตว์สองเท้า ก็คงเป็นสัตว์เลื้อยคลาน ย้อนถอยหลังกลับไปไกลกว่านั้นก็คงเคยเป็นแมลง ถ้าย้อนถอยหลังไปอีกก็อาจมีจุดเริ่มต้นที่สัตว์เซลเดียว หรือยิ่งกว่านั้นอีก ในเส้นทางดังกล่าวบอกได้ยากว่า “จิต”เกิดขึ้นในขั้นตอนไหน ตอนที่เป็นสัตว์เซลเดียวอาจไม่มีจิต ครั้นเป็นแมลงอาจมีจิตแบบพื้น ๆ ที่ยังไม่รู้จักทำ “กรรม” แต่เมื่อพัฒนามาถึงจุดหนึ่ง ก็มีจิตและมีเจตนา กรรมก็เกิดขึ้น ณ จุดนั้น และนำไปสู่การเกิดครั้งแล้วครั้งเล่าตามกฎแห่งกรรม
เท่าที่พูดมา (ความจริงอาจซับซ้อนกว่านั้น จนไม่อาจหาคำตอบได้ด้วยการคิด คือเป็นอจินไตย) คุณก็คงเห็นแล้วว่า แม้กระทั่งคำว่า “ชาติแรก”ก็ตอบยากแล้วว่าหมายถึงอะไร และคงเห็นแล้วว่าคำถามว่า “ทำไมชาติแรกเราต้องเกิดมาด้วย” เป็นคำถามที่ไม่น่าจะถูกต้อง เพราะการเกิดนั้นเป็นเรื่องของเหตุปัจจัยอันซับซ้อน ไม่เกี่ยวกับคำว่า “ต้อง” หรือมีใครมาทำให้เกิด แค่จะบอกให้ชัดว่า “กรรม” เริ่มเกิดขึ้นเมื่อใดก็พูดยากแล้ว
ที่จริงมองในแง่ของธรรม การเกิดเป็นสัตว์หรือมนุษย์ ไม่ใช่เรื่องสำคัญมากเท่ากับการเกิดความรู้สึกว่า “ตัวเรา” หรือความสำคัญมั่นหมายว่า “ตัวกู” ครั้นจะถามว่า ชาติแรกที่ความรู้สึกว่า “ตัวเรา”เกิดขึ้นคือชาติไหน หรือเกิดขึ้นเมื่อใด ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะหาคำตอบ ดังนั้นอาตมาจึงอยากแนะนำว่า อย่าสนใจคำถามแบบนี้เลย ถ้าจะถาม ก็ควรถามว่า ทำอย่างไรชาตินี้จึงจะเป็นชาติสุดท้ายของเรา หรือทำอย่างไรความรู้สึกว่า “ตัวเรา” จึงจะดับหรือไม่เกิดอีก
ที่มา https://www.facebook.com/visalo?fref=ts
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น