" เสพติดความเศร้า "
ไม่ใช่แต่ความสุข เพลิดเพลิน เริงร่าเท่านั้น ที่มีรสชาติย้อมใจ ความรันทด ระทมทุกข์ โกรธขึ้ง ก็มีรสชาติกับเขาด้วยเหมือนกัน
หญิงสาวรู้สึกเจ็บปวด เมื่อได้รับจดหมายตัดพ้อจากคนรัก เรื่องทั้งหมดล้วนเกิดจากความเข้าใจผิดแท้ ๆ
อ่านเสร็จเธอก็เศร้าซึม น้ำตารินไหล
แต่ไม่ทันไร ก็มีเพื่อนมาขัดจังหวะ ชวนไปกินข้าว แทนที่จะดีใจ เธอกลับขุ่นเคือง พร้อมกับรำพันในใจว่า
" เวลาสุข ก็มีขวากหนาม ครั้นจะทุกข์ ก็ดันมีอุปสรรคเสียอีก"
ใครที่ตกอยู่ในภาวะเดียวกับเธอ คงอยากจะเศร้าให้สมอยาก
แม้จะไม่มีใครชอบความเศร้า แต่พอมันเกิดขึ้นแล้ว ก็อยากคลอเคลียเจ่าจุกอยู่กับมัน ใครมาขัดขวางเป็นไม่ยอม ไม่รียกว่ามันมีรสชาติชวนติดใจ แล้วจะเรียกว่าอะไร
พระไพศาล วิสาโล
พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น