หน้าที่ของชีวิต

Post Today - ความปรารถนาดี มุ่งหมายให้ข้าพเจ้ามีความสุข ความสวัสดี โดยประการต่างๆ นั้นจะสำเร็จผลเป็นจริงได้ ก็ด้วยทุกคน ทุกฝ่ายในชาติ มุ่งที่จะปฏิบัติหน้าที่ของตนเองให้เต็มกำลัง ด้วยสติ รู้ตัว ด้วยปัญญา รู้คิด และด้วยความสุจริต จริงใจ โดยเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมยิ่งกว่า ...
กระแสพระราชดำรัสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานในพระราชพิธีศุภมงคลเฉลิมพระชนมพรรษา เมื่อวันที่ 5 ธ.ค. ที่เพิ่งจะผ่านไป
เราทำให้พระเจ้าอยู่หัวมีความสุขได้ด้วยการทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด
แต่ปัญหาคือ เราส่วนมากไม่รู้จักหน้าที่ของตนเอง
เพื่อให้เข้าใจว่าหน้าที่ของตนเองคืออะไร มีนิยามของคำว่าหน้าที่ จากธรรมกถาหน้าเชิงตะกอนของท่านพุทธทาสมาฝาก
ท่านพุทธทาส บอกว่า การทำประโยชน์ให้ดีที่สุดเป็นหน้าที่ของคนที่มีชีวิตอยู่ คนที่มีชีวิตจะต้องบำเพ็ญหน้าที่ของตนสืบต่อไป ในความหมายที่ว่าจะให้ชีวิตนี้มีประโยชน์ที่สุด ส่วนตัวก็ได้รับประโยชน์ ส่วนสังคมในวงแคบ เช่น บ้านเมือง ประเทศชาติได้รับประโยชน์
ในวงกว้างที่สุด...โลกก็ควรได้รับประโยชน์
แต่ดูจะเป็นคำกล่าวที่ยากจะปฏิบัติได้ แต่ก็ควรระลึกนึกไว้ ถ้าคนทุกคนในโลกคิดอย่างนี้แล้ว โลกก็จะเป็นโลกที่น่าอยู่น่าอาศัยยิ่งกว่านี้
มนุษย์ที่เต็มเปี่ยมแห่งความเป็นมนุษย์นั้นก็หมายความว่าเป็นมนุษย์ที่ไม่มีปัญหา มีความเยือกเย็นทั้งในแง่วัตถุ ในแง่ร่างกาย และในแง่จิตใจ และมีการสงเคราะห์เพื่อนมนุษย์โดยแผนการหรือทรัพย์สินที่ตั้งไว้ กำหนดไว้ แต่งตั้งไว้เพื่อการนั้นโดยเฉพาะ ถ้าเห็นประโยชน์ของตน มองไม่เห็นประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์แล้ว ไม่เรียกว่าเป็นมนุษย์เต็มไปได้เลย
การเป็นมนุษย์ที่เต็มแห่งความเป็นมนุษย์นั้น เขาตั้งต้นไปตั้งแต่ความเป็นบุตรที่ดีของบิดา มารดา เป็นศิษย์ที่ดีของครูบาอาจารย์ เป็นเพื่อนที่ดีของเพื่อน เป็นพลเมืองที่ดีของประเทศชาติ เป็นศาสนิกที่ดีของศาสนา
ดังนั้น ทุกคนควรจะสำรวจตัวเอง เป็นบุตรที่ดีของบิดา มารดาหรือเปล่า แม้จะอายุมาก หัวหงอกแล้ว มันก็ยังมีความเป็นบุตรที่ดีของบิดาคนใดคนหนึ่งอยู่ แม้จะล่วงลับไปแล้ว ได้ทำตนให้เป็นบุตรที่ดีของบิดา มารดาหรือเปล่า ทำให้บิดา มารดาชื่นอกชื่นใจตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่หรือเปล่า ถ้ายังก็จะได้คะแนนศูนย์ในข้อนี้
เป็นศิษย์ที่ดีของครูบาอาจารย์นั้นก็หมายความว่า ครูบาอาจารย์นำไปได้ตามต้องการหรือเปล่า ไปสู่ความดี ความงาม ความถูกต้องยิ่งๆ ขึ้นไปนั้น ครูบาอาจารย์นำไปได้หรือเปล่า ถ้าปรากฏว่านำไปไม่ได้ ก็ไม่เป็นศิษย์ที่ดีของครูบาอาจารย์
เป็นเพื่อนที่ดีนั้น ได้ช่วยเหลือกันอย่างเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือเปล่า ถ้าไม่ได้ช่วยเหลือเพื่อนกันอย่างนั้น ก็ยังไม่เรียกว่าเพื่อนที่ดีของเพื่อน
เป็นพลเมืองที่ดีของประเทศชาติหรือเปล่า ข้อนี้ก็พูดกันมากแล้ว อยากจะขอย้ำสักหน่อยว่า ถ้าชาติตาย เราตายด้วย แต่ถ้าเราตาย ชาติไม่จำเป็นต้องตาย เราให้ชาติอยู่อย่างมั่นคงสำหรับเป็นที่ตั้งแห่งเพื่อนมนุษย์ทุกคน
เป็นศาสนิกที่ดีของศาสนาหรือเปล่า คิดดูว่าใช้เวลากี่เปอร์เซ็นต์ของเวลาที่มีอยู่สนใจเรื่องพระศาสนา ใช้เวลากี่เปอร์เซ็นต์ในเรื่องทำมาหากิน เรื่องสรวลเสเฮฮา เรื่องความสุขสนุกสนาน
พูดกันจริงๆ แล้วดูจะไม่ถึง 0.5 หรือที่ 0.05 เปอร์เซ็นต์ ที่สนใจในเรื่องศาสนา นอกนั้นเกิน 99 เปอร์เซ็นต์ สนใจเรื่องส่วนตัว ทำงานให้กิเลส ไม่ได้ทำงานให้ศาสนาซึ่งเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ถ้าอย่างนี้ก็ไม่ชื่อว่าเป็นศาสนิกที่ดีของศาสนา
ทบทวนอีกครั้ง การเป็นมนุษย์ที่เต็มนั้น ต้องเป็นบุตรที่ดีของบิดา มารดา คือ ให้บิดา มารดาชื่นอกชื่นใจเพราะบุตรคนนี้อยู่ตลอดเวลา
เป็นศิษย์ที่ดีของครูบาอาจารย์ก็คือ ครูบาอาจารย์นำไปได้ตามประสงค์ ศิษย์คนนี้ประสบความสำเร็จสูงสุดของความเป็นมนุษย์
เป็นเพื่อนที่ดีของเพื่อนนั้น ได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันในลักษณะเป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตาย
เป็นพลเมืองที่ดีของชาติ หมายความว่า เห็นแก่ชาติยิ่งกว่าเห็นแก่ตัวเอง หรือเห็นแก่พรรคพวกของตัวเอง คนเรามักจะเห็นแก่ตัวเองหรือพรรคพวกของตัวเองมากกว่าเห็นแก่ชาติ
เห็นแก่ศาสนานั้นหมายความว่า เห็นแก่เพื่อนมนุษย์ หรือโลกส่วนรวม เพราะว่าศาสนานั้นมีอยู่สำหรับคนทั้งโลกรอดได้
จงรีบทำความเป็นมนุษย์ของตัวเองให้เต็มเถิด จะได้ไม่เสียทีที่เกิดมาเป็นมนุษย์
ปีใหม่นี้หวังว่าทุกคนคงทำหน้าที่ของตนเองให้สมกับที่เกิดมาเป็นมนุษย์นะคะ