นิทาน กบฟุ้งซ่าน...ข้างกำแพงวัด

นิทาน กบฟุ้งซ่าน...ข้างกำแพงวัด

กบฟุ้งซ่าน ตัวหนึ่งนั่งอยู่ข้างกำแพงวัด
ทุกเช้ามันเฝ้าดูพระออกเดินบิณฑบาตตั้งแต่เช้ามืดพอพระกลับมา
ถึงวัดเพื่อฉันเช้า... กบมันนึกในใจ อยากเกิดเป็นพระ เป็น พระสบายดี
มีคนถวายอาหารให้กินทุกวัน .. เมื่อพระฉันเสร็จ
ก็นำอาหารที่เหลือมากมายนั้นไปให้เด็กวัดกินต่อ
แล้วเด็กวัดก็กินกันอย่างเอร็ดอร่อย

ตอนนี้กบเปลี่ยนใจ อยากเกิดเป็นเด็กวัด แล้ว เพราะสบายกว่าพระ

มันเห็นเด็กวัดหลายคน ตื่นสายได้และไม่ต้องออกตามพระไปบิณฑบาตก็ได้
สบายกว่าเยอะเลย เมื่อเด็กวัดกินเสร็จ
ก็โกยเศษอาหารที่เหลือทั้งหมดให้หมาวัดไปกินแล้วเด็กวัดทุกคนก็ไปช่วยกัน
ล้างจาน

ถึงตอนนี้กบเปลี่ยนใจ
อยากเกิดเป็นหมาวัดแล้วเพราะไม่ต้องล้างจานเหมือนเด็กวัด สบายกว่า...
พอหมาวัดกินอาหาร เสร็จก็แยกย้ายไปทำหน้าที่เฝ้าบริเวณวัด
คอยเห่าคนแปลกหน้า... ฝูงแมลงวันก็บินมาตอม และกินเศษอาหารต่อจากหมาวัด

ถึงตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ(อีกแล้ว) อยากเกิดเป็นแมลงวัน
เพราะสบายที่สุดไม่ต้องทำอะไรเลยหนำซ้ำยัง
มีกองอาหารให้กินไม่มีหมดด้วย...

ขณะที่เจ้ากบฟุ้งซ่าน กำลังคิดเพลินๆอยู่นั้น พอดีหันมาเห็นแมลงวันบินมาใกล้ๆ

จึงใช้ลิ้นตวัดเอา แมลงวัน เข้าปากตัวเองกินโดยสัญชาตญาณ .. ถึงตอนนี้
กบฟุ้งซ่าน จึงบรรลุธรรมฉับพลัน (Sudden knowledge) คิดได้ว่า เอ้อ
เป็นตัวของเราเองนี่แหละ ดีที่สุดเลย (The best to be yourself)
จงเชื่อมั่นในตัวเอง (Be yourself)