++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพฤหัสบดีที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2550

บันทึกรัก ฯ : ท่ามกลางน้องๆ


หลังจากที่เธอได้โทรคุยกับเขา
เมื่อเขายอมคุยด้วย จนเธอเริ่มรู้สึกดีขึ้น
เกือบ 2 ทุ่ม เธอก็โทรมาหาเขาอีกครั้ง ถามว่า หายเครียด หายงอนแล้วหรือยัง


เขาจึงถามว่า ไปออกกำลังกายหรือเปล่า
"ก็มาออกทุกวันอยู่แล้ว ยกเว้นวันที่ฝนตก"


ตอนนี้ เธออยู่กับบรรดาน้องแจงและพรรคพวกอีกด้วย
น้องแจงจึงขอปรึกษาโครงการพิเศษ ที่อยากจะรวมตัวไปทำกิจกรรมเพื่อสังคม
ไปสอน ให้ความรู้กับเด็กๆที่มาเข้าค่าย เด็กรักป่า จ.สุรินทร์


โดยน้องแจงและพรรคพวก ว่าจะไปสอนทำการทดลองง่ายๆ นำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้
ให้เธอและเขา สอนคอนพิวเตอร์ให้เด็กๆ
โดยจะไปที่เด็กรักป่าในช่วงสัปดาห์หลังวันแม่แห่งชาติ


"งั้นต้องลองสอบถามพี่หน่อย ค่ายเด็กรักป่าดูก่อนนะ ว่าช่วงนั้น มีกิจกรรมค่ายไหม
ถ้ามีพวกเราก็ไปช่วยเหลือ ไปเสริมทีม ถ้าไม่มีก็จัดกิจกรรมที่พวกเราตั้งใจจะทำละกัน"


ก่อนวางสาย เธอก็ถามเขาว่า คิดถึงเธอหรือเปล่า
เขาอ้อมแอ้มตอบว่า คิดถึง


"อะไรนะ ไม่ได้ยิน"
เขาบอกให้ไปแคะขี้หูบ้าง หูไม่ดีเสียแล้ว


แล้วรัก คิดถึงมากมั้ย
เขาตอบว่า ก็เหมือนเพลง ย่านบ่มีชาติหน้า ของศิริพร อำไพพงษ์
เธอบอกว่า นั่นเป็นเพลงของผู้หญิงนะ


เขาจึงตอบไปว่า ความรู้สึกคงเหมือนกับเพลง น้องมากับคำว่าใช่ ของไหมไทยใจตะวันนั่นแหละ




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น