บันทึกรัก : รักหรือหลง เหงาหรือไม่พอใจ...??

ตอนเย็นวันนี้ เธอโทรมาหาเขาช่วงทุ่มครึ่งด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด บอกว่ากำลังกินเบียร์กับจิ๋ม เพื่อนรัก
"เขาไม่คิดจะโทรหาเธอบ้างหรือ ไม่สนใจเลยหรือ"

เธอระบายความอัดอั้นตันใจผ่านมือถือ
ในตอนที่อยู่ด้วยกัน เจอกัน เขาและเธอไม่ค่อยที่จะพูดกันมากนัก เพราะต่างคนต่างเขินอาย
เธอรู้สึกว่า การพูดคุยกับเขาผ่านทางโทรศัพท์ คุยกันได้หลายเรื่องมากกว่า

วันนี้ทั้งวัน เธอเครียดกับเรื่องต่างๆมากมาย เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า
แต่ไม่เห็นเขาโทรมาหาเธอเลย
มีแต่เธอที่โทรไปหาเขา
ทำให้บางช่วงเวลาเธอรู้สึกเหมือนเธออยู่ตัวคนเดียว ไม่มีใครในชีวิต
ขับรถมอเตอร์ไซต์กลับบ้าน ขับผ่านรถสิบล้อ ก็หวิดจะเกิดอุบัติเหตุเพราะใจลอย คิดมาก
ดีแต่ที่ยังพอมีสติอยู่บ้าง เลยรอดปลอดภัย

แล้วทำไมเขาจึงไม่คิดที่จะโทรหาเธอบ้างเลยหรือ
ไม่มีเวลาส่วนตัวเลยหรือ

เขาบอกว่า จะโทรหาเช่นกัน แต่ตอน 2 ทุ่มครึ่ง
ก็เธอชอบโทรมาหาเขาก่อนนี่นา

เธอจึงระบายความรู้สึกที่อัดอั้นตันใจ
ตกลง เขารักหรือหลงเธอกันแน่เนี่ย

เธอคิดมาก มากขึ้นเรื่อย ๆเพราะรักเขามาก รักมาก และฝันถึงทุกวัน
รัก คิดถึงแต่เขามากมาย อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
รักมาก ยิ่งคิดมาก
เมื่อตอนที่เขาพาเธอไปแนะนำให้เพื่อนรุ่นพี่รู้จัก
ด้านหนึ่งเธอก็ยินดีที่เขาให้เกียรติ ยอมรับเธอ
แต่อีกด้านหนึ่งเธอก็คิดหนัก....
แบบนี้จะเป็นการผูกมัดเขาเกินไปหรีอเปล่า
หรือว่า เขาขี้เกียจที่จะไปเสาะหา ค้นหาผู้หญิงที่จะมาเป็นคู่ชีวิตกับเขาแล้วหรือ
จึงได้เลือกตัวเธอ...

เขาฟังเธอพรั่งพรูความรู้สึกแล้ว รู้สึกน้อยใจอย่างมาก
ที่ผ่านมาหลายเดือน สิ่งที่ตั้งใจทำให้ มันไม่มีความหมายแก่เธอเลยหรือ
แต่กลับให้ความสำคัญกับการโทรหา ในจังหวะเวลาที่เขายังไม่สะดวกที่จะโทร
แต่เธอก็ใจร้อนโทรมาหาเขาก่อน
แล้วก็เก็บไปคิด หงุดหงิด

ทำให้เขาเกิดความรู้สึกว่า
เขาดูแลเธอได้ไม่ดีเลย เป็นคนรักที่ไม่ได้เรื่อง

เธอพยายามตั้งคำถามว่า ความรักที่มีให้เธอนี้ เป็นรักครั้งแรกหรือเปล่า
รักที่ลึกซึ้ง ดูแลห่วงใยกันแบบนี้น่ะ

เขาบอกว่า ไม่ใช่ เพราะเขาเคยมีความรักและอกหักมาก็หลายครั้ง
แต่การแสดงความรู้สึกที่พิเศษกับเธอ คือสิ่งที่เขาอยากที่จะมอบให้เธอ ที่เป็นคนที่เขารักให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้
ซึ่งต้องไม่น้อยกว่า คนรักเก่าๆที่เขาผิดหวังมา

สิ่งที่เขามอบให้ย่อมไม่เหมือนกับสิ่งที่มอบให้ใคร
เพราะความรักและสิ่งที่ตั้งใจมอบให้ เขาตั้งใจทำและมอบให้เธอโดยเฉพาะเท่านั้น
ไม่ได้ลอกแบบ เลียนแบบวิธีการของใคร

เขาไม่ได้หลงเธอ เพราะความลุ่มหลงนั้น ไม่คงทนยั่งยืน
ความหลงไหลเกิดขึ้นในเวลาไม่นานนัก

สำหรับเธอแล้ว จะว่าไป ไม่มีสิ่งที่ให้หลงไหลแม้แต่น้อย
แต่มีสิ่งที่ทำให้เขารักเธอมากกว่า
นั่นคือ ความรัก ความห่วงใย ความจริงใจที่เธอมอบให้

เธอบอกว่า เธอรู้สึกว่า เธอไม่คู่ควรกับเขา
เพราะสิ่งที่เขาเพียรพยายามทำให้เธอนั้น มันมีค่ามากๆ
มากเกินไป สำหรับผู้หญิงธรรมดา ผู้หญิงที่ไม่มีอะไรดีอย่างเธอ

เขาฟังแล้วก็น้อยใจนิดๆ
แต่สิ่งที่เขาทำลงไป เขาตั้งใจทำลงไปด้วยความรัก
ไม่ใช่ความหลง
ผู้ชายคนหนึ่ง อยากที่จะทำหลายๆสิ่งให้กับคนรักของเขา
พยายามทำทุกอย่าง เพื่อให้คนรักของเขามีความสุข ไม่มีคำว่า มากไปหรือน้อยเกินไป

สำหรับเขา อยากจะทำทุกอย่าง ที่เธอจะมีความสุข
เพราะเธอคือ คนที่มีค่าที่สุดสำหรับเขา
เขาเองก็ไม่เคยมีใครห่วงใย และคอยดูแลเขาได้เหมือนเธอเลย
ผู้หญิงที่เขาเคยรัก คิดว่าใช่ แต่ไม่เคยที่จะรักและห่วงใยเท่ากับเธอคนนี้มาก่อน
ทำให้เขาเกิดความรู้สึกว่า เธอคือสิ่งที่มีค่าสำหรับเขา
และเขาไม่อยากให้เธอเป็นของใคร

เธอเคยถามเล่นๆว่า หากมีใครมาจีบเธอ เขาจะว่าอย่างไร
เขาตอบว่า อยากจะสั่งเก็บชายคนนั้น

เพราะเธอนั้นคือคนที่มีคุณค่าสำหรับเขา เลยไม่อยากให้ใครมาแย่งชิงไป
เขาเคยบอกว่า เขาเป็นของเธอ และเธอก็เป็นของเขา
เขาไม่อยากให้เธอคิดมาก

คู่รักคู่อื่น หรือสามีภรรยาคู่อื่นๆ เขาช่วยกันคิดว่า จะครองรัก หรือดูแลกันและกันอย่างไร
ไม่ใช่คนหนึ่งจะมาคิดบั่นทอนความรักของตัวเอง
คิดแต่ว่า ตนเองไม่เหมาะสม
สิ่งที่เกิดขึ้น จะทำให้เขาหมดทางเลือก หมดโอกาสที่จะพบคนอื่นที่ดีกว่าเธอหรือเปล่า

อ้าว ก็เขาบอกแล้วว่า เขาเลือกเธอ และเธอก็เลือกเขา
แล้วทำไมยังคิดบั่นทอนแบบนี้ล่ะ
แทนที่จะมาคิดร่วมกันว่า ต่อไปเราจะใช้ชีวิตกันยังไง
จะรักกัน ดูแลกันและกันอย่างไร
เพราะชีวิตของคนเรานั้น สั้นนัก
จะมีชีวิตอยู่กันได้อีกกี่สิบปีเชียว

บางที เธออาจจะคิดมาก
เพราะชีวิตความรักที่ผ่านมาของเธอ
พบเจอแต่คนไม่จริงใจ
ทำให้เธอต้องเจ็บช้ำ ผิดหวังจากความรัก
หลายคนที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอ ทนเธอไม่ได้
รับในความเป็นตัวเธอไม่ได้เลย

เขาเลยบอกกับเธอว่า
พอเธอมาเจอเขา
มาเจอคนที่รักจริง ทนเธอได้นาน
รักแต่เธอ และเป็นคนของเธอ
แบบนี้เธอไม่เคยเจอมาก่อน คงจะคิดมากล่ะสิ
ไม่เคยเจอคนจริง ไม่เคยเจอความจริงใจ ไม่เคยเจอคนที่ทนเธอได้นานๆ

เธอจึงมองในแง่ลบเช่นเดิม
แต่คนเราไม่จำเป็นที่จะต้องเหมือนกันทุกอย่าง
เขาไม่จำเป็นที่จะต้องคิด หรือทำเหมือนคนอื่นๆ
เพราะคนอื่นๆที่ผ่านไปจากชีวิตเธอ ไม่ได้รักเธอจริงๆ
แต่เขารักเธอจริงๆ.....