เมื่อกำหนดความนัยว่าไหวหวั่น
มีใครกันกราดเกรี้ยวมมาเคี่ยวเข็ญ
เมื่อวูบวาบร้อนผ่าวแล้วหนาวเย็น
มีใครเป็นผู้กำหนดวางกฏการ
นิ่มนิ่มโนมเนื้อดอกที่บอกบท
มิอาจอุดใจสงบเมื่อพบผ่าน
บอกว่าทุกข์ท้อทรมานนาน
ให้ลนลานเร่งผ่อนทุกข์ร้อนรน
มิรู้สึกรู้สิ้นมิเคยสร่าง
ยิ่งสะสางยิ่งกลับเหมือนสับสน
อ้างว่าโดยธรรมดาสามัญชน
ย่อมกังวลกายถวิลหากลิ่นเนื้อ
"วาณิช จรุงกิจอนันต์"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น