อิฐเพียงก้อน วางไป ดูไร้ค่า
ไม้หนึ่งต้น มิใช่ป่า พนาสันต์
อิฐร้อยก้อน ก่อกำแพง แกร่งฉกรรจ์
ไม้นับพัน เป็นพงไพร ใหญ่อุดม
นิ้วหนึ่งนิ้ว แม้กำแหง ก็แรงน้อย
นิ้วเป็นร้อย รวมกัน ใครกล้าข่ม
สมานฉันท์ เกิดพลัง สร้างสังคม
โลกรื่นรมย์ เพราะเรารัก สามัคคี
เครดิตหลวงพี่สันต์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น