ชายไร้ขาแต่ไม่ไร้พลังใจ

นายหวัง เฉียวปิง ชายวัย 33 ปี
จากหมู่บ้านจางเจี๋ยเขิ่ว ในมณฑลเหอเป่ย ประเทศจีน
ผู้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขจนคนอวัยวะครบ 32 ยังต้องอิจฉา
เพราะเขาไม่เคยยอมแพ้
และไม่เคยหยุดที่จะพัฒนาตนเอง

นายหวัง สูญเสียขาทั้งสองข้างไปในอุบัติเหตุไฟไหม้
เมื่ออายุได้เพียง 7 ขวบ
ซึ่งไม่เพียงต้องเสียขาทั้งสองข้างเท่านั้น
เด็กชายหวังยังต้องเสียโอกาสทางการศึกษาไปด้วย
เมื่อครอบครัวของเขายากจน
เกินกว่าจะส่งลูกชายพิการไปโรงเรียนได้

เมื่อไร้ซึ่งเงินและความพร้อมทางร่างกาย
เด็กชายหวังจึงต้องออกจากโรงเรียนกลางคัน
แต่ยังดีเขามีเพื่อนดี ๆ
และใส่ใจติดตามโครงการช่วยเหลือจากรัฐ
หวังพาตัวเองเข้าเรียนวิชาชีพ
เท่าที่มือทั้งสองข้างของเขาจะอำนวยให้ทำได้
ทั้งการซ่อมรองเท้าและทำลูกกุญแจ
จนมันกลายเป็นอาชีพที่ช่วยให้เขาหาเลี้ยงตัวเองได้ในเวลาต่อมา

จากนั้นในปี พ.ศ. 2551
บุคลิกและจิตใจที่ดีของเขา
ก็ทำให้เขาได้พบกับคนรักสาวชาวหูหนาน
ทั้งคู่แต่งงานกันและมีลูกชายด้วยกัน 1 คน

ต่อจากนั้นมานายหวังขยับขยาย
หนทางการทำมาหากินของตนด้วยการทำฟาร์มแพะ
ใครเลยจะคิดว่าชายพิการที่ต้องใช้มือต่างขายันตัวเอง
เดินไปตามที่ต่าง ๆ จะมีเรี่ยวมีแรงริเริ่มทำฟาร์มแพะได้

ด้วยความอุตสาหะไม่ท้อถอย
และการพัฒนาตัวเองอย่างไม่ยอมแพ้
ทำให้ฟาร์มแพะของเขาค่อย ๆ เป็นรูปเป็นร่างในที่สุด

ท่าทางนายหวังจะไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่า
สภาพร่างกายที่ไร้ขานั้นเป็นอุปสรรค
เขายังใช้มือปีนเข้าคอกแพะไปดูแลสัตว์ของตัวเองได้
คอยตัดหญ้า นำอาหารมาเติม
ทำทุกอย่างไม่ต่างจากที่คนเลี้ยงสัตว์อื่น ๆ เขาทำกัน

จนในตอนนี้เขาประสบความสำเร็จในอาชีพ
และมีรายได้เลี้ยงครอบครัว
ชนิดที่มีกินมีใช้ในระดับที่สบายเลยล่ะ

ชีวิตของนายหวังตอนนี้ เรียกได้ว่า
น่าจะเป็นชายที่มีความสุขที่สุดในโลกคนหนึ่งทีเดียว

เขาได้ทำงานที่ตัวเองตั้งใจและริเริ่มขึ้นเองกับมือ
ได้อยู่กับครอบครัวที่รักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข
ได้ดูแลลูกชายสุดที่รัก
ช่วยเขาแต่งตัวทุกๆวันในตอนเช้า
แม้ว่าตอนนี้ลูกจะสูงกว่าพ่อแล้วก็ตาม

ความสุขที่เกิดขึ้นได้ในปัจจุบันนี้
ล้วนเป็นผลมาจากจิตใจที่เข้มแข็ง
การรักที่จะพัฒนาตัวเอง และพลังในการใช้ชีวิต
ที่ไม่เคยหดหายไป
แม้ร่างกายจะหายไปเกือบครึ่งหนึ่งก็ตาม

#ชายไร้ขาแต่ไม่ไร้พลังใจ