++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันจันทร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

บันทึกจากห้วงเวลาพำนัก ณ สันติอโศก

• ความสุภาพ คือ เงาของจิตที่สงบ
• ไม่มีใครแกล้งทำว่าโง่ ได้แนบเนียนเท่าคนฉลาด
• ความจำที่ดีที่สุด คือรู้ว่าอะไรควรจำและอะไรไม่ควรจำ
• จงหาเงินในขณะที่ท่านยังไม่เดือดร้อน
• ครู คือ ผู้สอนตนเองได้
• ความบริสุทธิ์ คือ สิ่งที่ไม่ต้องมีการคุ้มครอง
• แม้คนใกล้ชิดสนิมสนมก็ควรจัดการด้วยความสุภาพ
• พระผู้เป็นเจ้าส่งเพื่อนมาให้ท่านเพื่อบอกว่าท่านผิดอะไร
• เสื้อผ้าไม่ได้ทำให้คนเป็นปราชญ์
• เชื้อโรคกับโรคร้ายมักมาทางปาก
• ใหญ่แต่ไร้ประโยชน์ คือ กองขยะ
• ความอดทนที่แท้คือทนต่อความเหลืออด
• คนฉลาดไม่เถียงกับคนโง่
• ความจริงของชีวิต คือ กองกระดูก
• ผู้ดีมีเกียรติมากมาย ที่ซุกอยู่ใต้หมวกกะรุ่งกะริ่ง
• ในสงคราม คนมีเมตตาเป็นผู้ชนะ
• ชนะการพูดมากด้วยการพูดน้อย
• จงระวังน้ำเสียงเท่ากับระวังคำพูด
• บุญกุศล จะผ่อนหนักให้เป็นเบา
• คนสละกิเลส ไม่สร้างโกดังเก็บของ
• ไม่ให้อภัยศัตรู ชั่วชีวิตจะไม่รู้ว่า ความสุขเป็นยังไง
• หน้าที่ของชีวิต คือ ช่วยชีวิตให้ช่วยเหลือชีวิต
• อยู่อย่างมีความหมาย สามวันก็พอ
• ความขยันทำให้อุปสรรคหมดไป ความขี้เกียจสร้างมันขึ้นมา
• ตาของคนโง่มักไม่เคยมองตนเอง
• การเคราะห์ร้ายป็นการไถ่บาปอย่างหนึ่งของมนุษย์
• ไม่ว่าคุณจะเป็นอะไรจงเป็นยอดของสิ่งๆนั้น
• ความรู้จะมีประโยชน์ก็ต่อเมื่อ ช่วยให้ผู้นั้นประพฤติดี มีความอ่อนน้อมถ่อมตน
• การอ่อนน้อมถ่อมตนทำให้ทุกๆที่เป็นเหมือนบ้าน
• พูดให้คนเจ็บใจ คือชัยชนะที่ว่างเปล่า
• คนโสด คือ คนสมบูรณ์
• ประเพณี ที่ไร้สาระ คือ ความผิดพลาดที่ต่อเนื่องมาช้านาน
• ความรักทำให้คนตาบอด การแต่งงานทำให้คนตาสว่าง
• คนดี เป็นครูให้คนไม่ดี คนไม่ดีเป็นครูให้คนดี
• “ศีล” ไม่ใช่หลักการที่น่ากลัวเหมือนกฎหมายบ้านเมือง ที่ออกมาใช้บังคับคนไม่ดีหรือป้องกันโจร ไม่เหมือนพระวินัย ที่เทียบได้ดังกฎหมายของพระ แต่ทว่า คือหลักการของคนดี
• ………………………………………………….



บันทึกจากห้วงเวลาพำนัก ณ สันติอโศก
≈✿≈ Life is sharing ~ ฺBY หมอก้อย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น