2 โมงเช้า เขาส่ง SMS ไปถึงเธอ
" เก็บกระเป๋าเตรียมมาขึ้นรถกลับบ้านหรือยัง หรือว่ายังไม่ตื่น ยังไงก็มีคนรออยู่นะ"
ส่ง SMS ไปแล้ว เขาก็รอเวลาเธอมาถึง
วันเสาร์มีงานวีโก้ แฮปปี้เดย์ ที่หน้าศาลากลางกาฬสินธุ์ เขา SMS บอกเธอว่า วันนี้ถ้าเธอมาถึงสารคาม คงไม่ได้ไปหาเธอ เขาคงไปเที่ยวดูงาน
มีหนังสี่มิติ ประกวดร้องเพลง ฟรีคอนเสิร์ต และการโชว์สมรรถนะรถกระบะของโตโยต้า
บ่าย 2 โมงกว่าๆ เธอโทรมาหาเขา
พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ ไม่ได้กลับบ้านนะ
"หัวหน้าบอกว่า ฐานข้อมูลที่มอบหมายให้ทำ ไปถึงไหนแล้ว สิ้นเดือน ต.ค.นี้จะเสร็จไหม ลงข้อมูลเกษตรกรครบ 20,000 ชื่อได้ไหม"
ทำให้เธอต้องไปติดตามงาน ที่จ้างเด็กราชภัฏช่วย Key ข้อมูล ปรากฏว่า ข้อมูลทำได้แค่ 10,500 ชื่อเท่านั้น
แถมข้อมูลที่กรอกไปแล้ว มีผิดหลายส่วน เธอต้องมาตรวจสอบอีกรอบ
เธอจึงไม่ได้กลับบ้าน มาเจอเขา ต้องไปหาคนมาช่วยคีย์ข้อมูล ทำงานนี้ให้เสร็จ
วันจันทร์นี้ต้องไปประชุมเขต รายงานความก้าวหน้า
คุยได้ไม่นาน เธอก็ขอวางสายไป
ส่วนตัวของเขา ได้แต่เศร้าๆ ไม่ได้เจอเธออีกแล้ว ไม่เห็นหน้า 4 สัปดาห์แล้ว
งานวีโก่ แฮปปี้เดย์ เขาจึงไม่ไป
อยู่บ้าน เล่นกัยหมา แก้เซ็ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น