| ดึกหนึ่งในคืนวสันต์ | ฟ้าครางครืนครัน |
| คำรามสะท้านเสียงเทือน | |
| เมฆดำกลบดาวลบเลือน | ลบแสงฟ้าเลือน |
| มืดมิดจิตหมองมืดมน | |
| ลมดึกครึกครื้นอึงอล | ส่ำเสียงสับสน |
| พุ่มพฤกษ์พรึบโยนโอนไหว | |
| เย็นลมเยือกเสียงเรียงใจ | ข้านิ่งเนาใน |
| ภวังค์ฝังฝันจินตนา | |
| ฉายจดจับจดปากกา | ไล่ภาพมายา |
| เรียงถ้อยร้อยคำกวี | |
| เอียงจิตเขาใจปวงพลี | สู่แดนวดี |
| มหาสถาพรสรวง | |
| ชีพแห่งข้าพลีบวง | แม้ดับลับดวง |
| ใจขอดิ่งน้อมนอบกานท์ | |
| ขอเวียนชีวิตผจงจาร | บนโลกโอฬาร |
| ฝากฝังถ้อยคำรจนา ฯ | |
| เส้นทางแม้เปลี่ยววิญญาน์ | มืดเมฆหมอกหนา |
| จะฟันจะฝ่าก้าวไป | |
| ลำบากยากเย็นเข็ญไหน | บ่ หวาดหวั่นใจ |
| ขอชื่นขอชมทุกข์ทน | |
| ขอจารคำกานท์ฝากหน | ทางแห่งผู้คน |
| ให้มีชีวิตชีวา | |
| บัดดล, ฟ้าแลบแปลบตา | สว่างทาบทา- |
| ทาบฟ้าเห็นขอบเมฆินทร์ | |
| แลฟ้าเริ่มหยาดฝนริน | อาบพ่างผืนดิน |
| อาบใจจินตนาการฝัน | |
| คืนนี้..ฟ้าร่ำครืนครัน | ข้านิ่งเงียบงัน |
| ค้าฝันความฝันไป่มี | |
| หัวใจข้าเงียบเหลือดี | ยินเพลงราตรี |
| กล่อมฟ้ากล่อมดินวิญญาณ์ |
รมณา โรธา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น