คำบ่นถึงการเมืองไทย กันยายน 2552 หรือเมืองไทยต้องคำสาป??

ไม่รู้จะมีใครคิดเหมือนฉันหรือเปล่า
เมืองไทยเป็นอะไรไปแล้วหรือนี่

ประชาธิปไตยที่เติบโตมายาวนานเกือบจะ 80 ปีเข้าไปแล้ว แต่ดูๆไป
มันยังคลานต้วมเตี้ยมไปไม่ถึงไหนเลย
เรามีนักการเมืองที่มีวุฒิการศึกษาที่สูงขึ้น
หลายคนจบปริญญาเอก ปริญญาโท บางคนเรียนจบจากต่างประเทศ
แต่ความเป็นจริงที่เห็นกันอยู่ มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย
...กลับแย่ลงมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
แล้วก็แปลก แทนที่คนไทยจะทำให้บ้านเมืองดีขึ้น...แต่เปล่าเลย
เฉยชา ไม่อยากยุ่งเกี่ยว ใครจะทำอะไรก็ช่างเค้าสิ

คนที่ทำผิด ก็พยายามหาข้ออ้างที่จะไม่ปฏิบัติตามกฏหมาย ไม่ยอมรับผิด
มีคำอ้าง และเหตุผลสารพัด เพื่อหาความชอบธรรมให้ตัวเอง

ถ้าขัดผลประโยชน์ ล่ะเดือดร้อนกันแน่ๆ

ไม่รู้เหมือนกันว่า อีกนานแค่ไหน เมืองไทยถึงจะสงบสุข
กฏหมายเป็นกฏหมาย ความเป็นธรรมมีอยู่จริงๆ

เมื่อตำรวจและนักการเมืองทำผิด ถูก ปปช.ชี้มูลตามพยานหลักฐาน
นักการเมืองและตำรวจกลุ่มนั้นก็อ้าง แก้ตัวตามฟอร์ม

เรื่องเขาพระวิหาร ที่มีทหารเขมร เข้ามายึดพื้นที่ของไทย ล้ำเข้ามาอย่างชัดเจน
แต่คนที่มีหน้าที่กลับทำเฉย ถ้าเป็นประเทศอื่นๆ ไม่มีใครยอมให้ประเทศอื่น
ลุกล้ำเข้ามายึดพื้นที่ประเทศของตนแน่ๆ
แม้แต่ตารางนิ้วเดียว

แต่เมืองไทย ตรงกันข้าม

และอีกหลายๆเรื่องที่ติดตามดูข่าวแล้ว น่าเบื่อ
เรื่องไม่เป็นเรื่อง ก็ทำให้มันเป็นเรื่อง
ทั้งๆที่มันไมได้มีประโยชน์กับคนส่วนใหญ่ของประเทศไทยเลย

ทำไมการเมืองไทยมันถึงน้ำเน่าอย่างนี้

กลุ่มคนบางพวก ก็ไม่รู้ตั้งอกตั้งใจถกเถียง หาความชอบธรรมอะไรนักหนา
ให้กับนักโทษหนีคดีที่ไปอยู่ต่างประเทศ
แล้วก็คอยโฟนอิน ส่งเสียง วิดีโอลิง หรือ ส่งข้อความทวีตเตอร์มาให้เป็นข่าว

มันมีประโยชน์อะไรกับผม กับคุณนักหรือ

แทนที่จะใช้เวลาของชาติ แก้ไขปัญหาบ้านเมือง ที่มีอยู่มากมาย
กลับเอาเวลาที่มีค่า มาตีฝีปาก ทะเลาะ สร้างข่าวไปวันๆ

มองดูการเมืองประเทศเพื่อนบ้าน
แม้ว่าจะยุ่งๆ แต่ก็ไม่เลวร้ายเหมือนบ้านเมืองเรา
ที่มีอดีตผู้นำประเทศ พยายามที่จะทำลายชาติของตัวเอง

หรือว่า ประเทศไทยต้องคำสาปจริงๆ
ประเทศไทยถึงมีเรื่องยุ่งๆ วุ่นวายทางการเมืองไม่รู้จักจบสิ้นเสียที

จาก จ.ล.ท. พลรัตน์ 2550