++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอังคารที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2550

การเปิดใจใน blog แบบไร้ขีดจำกัด

เมื่อต้องเขียนบันทึก
หลายคนตั้งใจถ่ายทอดความรู้สึก เรื่องราวที่อยากเขียนออกมาอย่างเต็มที่
แต่ในบางเรื่อง ก็ยากแก่การถ่ายทอดออกมา
เนื่องจาก กรอบที่ยึดติด
หัวโขนที่สวมไว้
ขีดจำกัดที่แบ่งกั้น
ยิ่งเป็นที่รู้จักของคนอ่าน ทั้งตัวตนที่แท้จริง ชื่อเสียง สถานที่ทำงาน วุฒิการศึกษา
เสมือนกับต้องมีกรอบครอบตัวเองไว้

เป็นขีดจำกัดที่ทำให้ยากต่อการเขียนความคิด หรือความรู้สึกบางอย่างที่อยากระบายออกมา

แต่ถ้าหากได้ลองเขียนบันทึกในแบบที่ไร้ขีดจำกัดในบางช่วงเวลา
เขียนในสิ่งที่อยากเขียน แม้จะเกินความเป็นจริงไปบ้าง
ในชีวิตจริง ในความเป็นจริง ไม่สามารถที่จะบอกใครๆแบบนั้นได้
หากเขียนเช่นนั้นได้ ความกดดันที่มีอยู่ในใจ ย่อมได้รับการผ่อนคลาย

เมื่อมีโอกาสได้ระบายแล้ว
การเขียนบันทึก เรื่องราวในแบบที่อยู่ในกรอบ
เป็นตัวตนที่แท้จริง ตัวตนที่คนรู้จักภายในกรอบ หรือขีดจำกัดนั้นๆ
ก็สามารถเขียนได้ตามปกติต่อไป

การเขียนบันทึกที่ไร้ขีดจำกัด ในแบบที่ว่า
คือ เขียนใน blog แห่งใหม่ ที่สามารถไปสมัครที่ไหนก็ได้ ใช้ชื่อ นามแฝงอย่างไรก็ย่อมได้
สิ่งสำคัญ คือ ได้ระบายบางสิ่งบางอย่างในใจออกมา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น