++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2552

แค่ลมทะเล ก็หวั่นไหว

 ', '
ลมทะเลพัดมาเบาๆ วูบหนึ่งของสายลมอุ่นนั้น ฉันรู้สึกได้ถึงความเงียบเหงา อ้างว้าง เศร้าและผิดหวัง
ใ ครบางคนเคยถามฉันว่ารู้ไหมทำไมน้ำทะเลถึงเค็ม เขาเล่าให้ฉันฟังว่าทุกๆวันจะมีคนที่ผิดหวังแพ้พ่าย เศร้าและเสียใจ มาร้องให้กับทะเลเสมอ น้ำตาของเขาเหล่านั้นไหลลงทะเลน้ำทะเลจึงเค็ม  ฉันหัวเราะ  ขำเรื่องเล่าของเขา บอกกับเขาว่าถ้าอย่างนั้นอีกไม่นานคงไม่มีทะเลลึกแล้วหล่ะ  เพราะถ้าน้ำตาทำให้น้ำทะเลเค็มได้ ความเหงา เศร้า ผิดหวังที่เขาเหล่านั้นหอบมาทิ้งทะเล ทับถมกันมากขึ้น มากขึ้น ทะเลคงจะตื้นเขินมากกว่านี้
วันนี้ฉันมายืนมองทะเลอีกครั้ง
วันนี้ฉันกลับมาหาทะเลอย่างเดียวดาย
วันนี้ฉันหอบเอาเอาความเศร้า ผิดหวัง แพ้พ่าย มาหาทะเล
วันนี้ไม่มีคนที่เคยบอกเล่าเรื่องน้ำทะเลเค็ม
เธอรู้มั๊ย แค่วูบหนึ่งของลมทะเลพัดผ่าน ฉันยังหวั่นไหว
แล้วฉันคงจะเป็นอีกคนที่ทำให้ทะเลตื้นขึ้น และน้ำทะเลเค็มกว่าเดิม
.................................................................................................อชิ

Story by : achi
Date : 14 May 2004

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น